En güzel şeyler hep biter . En güzel hayaller hep yarım bırakılır . En güzel kalpler kırılır . Zaman geçer ama acılar biter mi? Bitmez. Tek bitmeyen şey odur ya zaten. Günler , aylar, yıllar geçer acıların geçti , bu sefer her şey yoluna girdi sanırsın ama bıçak izi gibidir kazınmıştır bir kere kalbe . Merhemi yoktur sevgiden , mutluluktan başka.
Benim adım Hayal Kaya . 17 yaşındayım . ailesi olmayan yetim biriyim. yıllarca acı çektim. çünkü babamı hiç tanımadım ve annem beni 5 yaşına kadar büyüttü. söylediklerine göre intihar etmiş. ne kadar inanmasam da bu acıya boyun eğdim. 7 yaşına kadar anneannemin yanında kaldım o büyüttü beni ama onunda kalbi dayanamadı ve beni bıraktı. 11 yaşına kadar bir akrabamız da yaşadım fakat onlar beni sadece dört yıl istediler . Ve beni yetiştirme yurduna verdiler. şimdi altıncı senemde tek başıma odada oturuyorum bugün benim doğum günüm . bugün günlerden salı yani 05/30/2014 . bugüne kadar kimse bana hediye almadı. bende kendim kutlardım doğum günümü ama bugün belki kutlarlar , belki beni düşünen biri çıkar diye bekliyorum.
Herkes uyuyor fakat ben yatağıma bağdaş kurmuş bir şekilde oturuyorum. Ne acı değil mi? altı yıldır aynı odada kalıyorsun hemde 5 kişiyle ama hiçbiri senin doğum gününü bilmiyor. Fakat onlar olmasa bile başka biri çıkar elbet ben biliyorum .
Derin'in alarmının çalmasıyla teker teker kalktılar . Ben saat beşte kalktım fakat hala oturuyorum. Uykulu bir sesle bana seslenen Zeynep'e cevap verdim.
"Ne oturuyorsun Hayal. kalksana bide seni mi bekleyelim biz ya! "
"Tamam kalkıyorum"
Evet bide bu var. Her odadaki arkadaşlar birbirlerini beklemek zorundalar .
Derin yine o çok sevdiğim gömleğimi giydi hem de zorla . Sena da eteğimi giymişti. Bizim okulda haftada bir kez serbest kıyafet giyme günüdür. O da benim doğum günüme denk geldi fakat yamyamlar hemen kıyafetlerimi giydiler. Bana da siyah dar pantolonumla göbeği açık beyaz tshirt ümü giymek kaldı . biriktirdiğim parayla da aldığım adidas ayakkabımı da giydim ve şimdi hazırdım. Odamda kalan kızların telefonları var hepsinin son model fakat ben tuşlu telefon kullanıyorum. biraz zor oluyor ama idare ediyorum.
Saçlarımı düzelttikten sonra kapıdan çıkarken telefonumun sesiyle durdum . Çıkartmakla uğraşırken kapandı ve tekrar çalmaya başladı . Gizli bir numaraydı. Telefonu kulağıma götürürken Esin bağırdı.
"Biz gidiyoruz arkadan gel! " aralarında en iyisi Esin'di.
"Tamam" diye bağırdım. Ve telefonun ısrarla çalmasını sağlayan numarayı cevaplandırdım. Güçlü bir ses tonuyla "Alo" dedim . Hattın ucundaki kişinin bir erkek olduğunu anladım . Bana bir kız için babanın ne kadar önemli olduğunu hatırlatan cümleleri döktü ağzından ve
"Kızım . Benim baban Halit Kaya. " dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLERİN VEDASI...
ChickLitİnsan hayallerinden veda eder bazen bu çok zordur bazı insan için hele de aile sevgisi görmeyenler için . Hayal hayatını hayallerle geçirdi fakat bunların gerçek olmayacağını adı gibi bildiğinden pes etti.Babasını buldu fakat acı hiçbir zaman peşi...
