RÜYA

1~Rüyanın İçinde

   ( Lütfen önyargılı olmayıp sonuna kadar okuyun. Oy ve yorum vermeyi unutmazsanız çok sevinirim)

Bugün biraz soğuk ve yağmurlu bir gün. Anlaşılan basketbol oynayamayacağım. Bende biraz kitap okuyayım diyorum. Şahsen telepati kitabı beni favorim, böyle bilim kurgu, fantastik kitaplara bayılırım. Ama işin kötü tarafı kitabımı bulamıyorum ve anneme sormaya hiç niyetim yok. Çünkü dün akşam babamla olan tartışmalarına şahit oldum, her zamanki gibi.

   Boşanma süreci halen devam ediyor ve bu süreç boyunca annem tuhaf şekilde hiç sinirli ya da üzgün bir tavır sergilemdi. Dün geceye kadar. Aniden odasından çıkıp lavaboya koştu ve ağlamaya başladı. Soramadım, çünkü şok olmuştum. Daha sonra öğrendim ki Babam vekaleti almıştı. Ve annemle sadece babamın izni dahilinde görüşebilirdik. Tabi babamı iyi tanırım, buna asla izin vermez. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Hala babam ile annemin neden boşandığını merak ediyorsanız açıklayayım. Babam anneme şiddet uygulardı, hemde benim gözümün önünde, fakat davayı nasıl kazandığını halen kavramış değilim.

   Hafta sonunun en sevdiğim tarafı yalnız kalabilmem. Çünkü hafta içi okulda sahte gülücükler atıp, saçma sapan konular tartışmaktan hoşlanmıyorum. Kulaklığımı takıp biraz koşu yapmak hafta sonunun tadı tuzu, olmazsa olmazı.

   Koşu yaparken her gün yanından geçtiğim ve ismini Benekli koyduğum bir kedi var. Bu yüzden asla yanıma ton balığı ve su almadan çıkmam. Onu çok severim, oda beni sever ara sıra tırmık atmalarını saymazsak tabi. Benekliye balığını ve suyunu verdikten sonra siteden ayrıldım ve uzaklaşmaya başladım sahil evimize pek uzak değil, 2 kilometre kadar bişey, zaten koşu yaptığım için pek sıkıntı olmuyor. Size yalnızlıktan hoşlanıyorum demiştim ya hani, sahil benim yalnız kalabildiğim tek yer sanırım. Her şeyden uzak, ıssız, adeta sessizliğin içinde kaybolmuş bir cennet misali. kayalardan inip suya yaklaştığımda koyu mavi renkli kot pantolonumun  paçalarını sıyırır ve ayaklarımı suya daldırdım, bu beni çok rahatlatıyor. Biraz oturup müzik dinledikten sonra koşuma devam ettim 5 kilometrelik hedefimi sahil yolunda koşarak tamamladığımda, tekrar dönüş yoluna koyuldum.

   Dönüş yolunda tekrar bay Benekliye selam veririm, ve eve geçerim. Dönüş yoluyla birlikte yedi kilometre koşmuş oldum. Sanırım yeterli. Okulun basketbol ve atletizm takımında bulunduğum için, kondisyon her zaman önemli.

   Eve geldikten sonra ahşap renkli küçük çalışma masama oturup yapmam gereken ödevleri yapmaya başladım. Her şey güzel fakat daha hiç başlamamış olduğum bir Kimya projem var. Ve teslim gününe sadece bir ay kaldı, umarım yetiştirebilirim.

   Ödevimi bitirdikten ve biraz ders çalıştıktan sonra yapmaktan çok hoşlandığım başka birşeyi yapmak için evden çıktım. Yüksek yerlerde bulunmak. Evet kulağa biraz saçma gelebilir fakat, adrenalin bağlımlısı olduğum için yüksek binaların tepesine çıkıp, köşelerinde oturmaya bayılıyorum. Kendi sitemizin içinde hemen yanımızdaki bloğun çatı katı kilitli değil, ve ben her canım sıkıldığında biraz çıkıp otururum. Tekrar yola koyuldum asansöre bindim fakat bir tuhaflık vardı. Sitedeki her bina yirmi katlı fakat asansörümüzde yirmibirinci kat tuşu var. Ve ben bunu fark etmemişim. Çok kafaya takmadan beklemeye devam ettim ve en üst kata ulaştım, yangın merdiveninden ilerleyip asıl çatıya çıkan merdivene ulaştım. Biraz nefes aldıktan sonra oturdum ve ayaklarımı sarkıttım. Heyecandan ellerim titriyordu. Bu anı videoya çekmek istedim ve yavaşça elimi cebime attım. Tam o anda aşağıya düşmeye başladım. Tam yere çarpacağım esnada aniden yataktan fırladım.

   Odam çok farklıydı aynı beş sene önceki gibi. Evimizde öyle, bu ev mahkeme dönemi başlamadan önce anne ve babamla bir arada yaşadığımız evimiz.

Tüm bunlar neydi? Hepsi sadece bir rüyamıydı?