Yoongi odaya girdiğinde Jisoo hızlıca yorganı kafasına kadar çekip gözlerini kapatmıştı.
"Uyumadığını biliyorum yavru köpek."
Jisoonun kalbi fazlasıyla acımıştı bu sözü hep Yoongiden duyduğu için.
"Konuşmayacak mısın?"
Yoongi yatağa uzanıp gülümsedi.
"Huzuru hissede biliyor musun Jisoo? Evde senin sesin olmayınca ev bir cennet."
Jisoonun gözyaşları dökülmeye başlamıştı bile tekrardan.
Yoongi yorganı çekip ağlayan kıza baktı
"Ah, şuna bak birde ağlıyor"
"Doğruları söyleyen bir kocan var, kocanla gurur duymalısın karıcığım."
Bir yandan da Jisoonun saçını okşuyordu alayla Jisoonun laflar zoruna gitmişti en çokta gözlerinin takıldığı yer Yoonginin parmağında yüzüğü görmemesiydi.
Genç kız derin bir nefes alıp sesinin titremesine özen göstermeye çalıştı.
" Yoongi yüzüğün nerede?"
Yoongi boş parmağına bakıp alayla gülümsedi.
"Ha, o mu? Onu ben yuna için sattım."
Jisoo uzamış olan kahkülerini yüzüne siper edip gözyaşlarını saklamaya çalıştı.
"Daha fazla bu kadar çirkin bir insana katlanamayacağım" Yoongi yataktan kalkıp odadan çıkacağı zaman lafını esirgememişti.
"Ha bu arada, bir ara Ajummayla saçlarını düzeltir, seni dışarı çıkardığım zaman senden utanıyorum."
