Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gökyüzü: Huzur.
Pandomim: Sadece kedileri mi seversin?
Gökyüzü: Hayır. Köpekler de çok tatlı. Mesela bir insan, onlar kadar fedakâr olamıyor. Ayrıca bir "insan", "köpek" kelimesini başka bir insana kötü bir lafmış gibi söylüyor. Bu çok kusurlu.
Pandomim: Evet, öyle. Yine, maalesef diyorum.
Gökyüzü: Neyse. Keyfimizi kaçırmayalım. O kitaplar da ne öyle?
Pandomim: Bazı kitaplarımı, kitaplığa koymam.
Gökyüzü: Niye ki?
Pandomim: Çünkü onlar, kitap katillerinin elinden kurtulmuş kitaplar.
Gökyüzü: Evet, bazıları çok yıpranmış.
Pandomim: Evet, bazılarını atılmak üzereyken yakaladım. Bazılarını ise yanmak üzereyken. Hatta bazılarının birkaç sayfası ve kapağı bile tahrip olmuş. İnsanlar bunu neden yapıyor bilmiyorum ama bazen kitapları birine hediye etmek veya kütüphaneye bağışlamak yerine atıp yakmayı tercih ediyorlar. Saçmalık.
Gökyüzü: Sanırım insanoğlunun çok fazla kusurlu davranışı var. Ne dersin?
Pandomim: Öyle ama asıl kusur, çok fazla kusurumuzun olması değil; aynı kusurları yapmakta ısrar ediyor olmamız.
Gökyüzü: Haklısın. Bu arada o, senin kedin mi? Yaraları var.
Pandomim: Evet, birkaç hafta önce edindim. Evimin önündeki dar sokakta bulduğumda kötü durumdaydı. Yaraları vardı. Şimdi o yaralar iyileşmek üzere.
