- Çok güzel bir gece geçirdim. Teşekkür ederim Yavuz. - Asıl ben teşekkür ederim. Bir daha karşıma çıktığın için. Utanarak eve girdim.
Bana bir daha karşıma çıktığım için mi dedi bana? Allahım göklere uçuyordum sevincimden.
Yoksa beni mi seviyordu? Yok canım ne sever benim gibisini. Ben kendi halimde bir mimarım.
- Seviyor. Seviyor.
Sen bir susarmısın edepsiz iç ses bozuntusu!
- Aman! Seviyor ışte.
Sen bir sus be! Git başımdan!
Iyice kafayı yedin. Bu adam sana ne yaptı böyle! Yat zıbar! İş var.
7;00
Sabaha cırtlak alarmın sesiyle başladım. Koyu mavi çizgili tulumumu giydim. Rahmetli annemin emaneti olan yüzüğümü taktım. Annem... benim sevdiğim gibi. Doğaldı. Sağdeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Otoparktan arabamı alıp şirkete doğru yola çıktım. Şirkete geldiğimde müdürün odasından sesler geliyordu. - Allah kahretsin! Nasıl kaçırdınız adamı Yavuz! - Abi ben bizimkilere emanet etmiştim. Kaçırmışlar! - Nasıl dikkat etmezsiniz o adamın gebermesi lazım.! - Kaçmış şerefsiz! Nasıl kaçtıysa! Bulacağız ama söz.
Bunları duyduğumda şok oldum. Ne yani sevdigim adam bir mafya bozuntusumuydu! İnanamıyorum. Tam gidecekken ayağımı çarptım.
- Kim var orada! Yavuz git bak!
Yavuz hemen koşar Baharda ondan kaçar. Yavuz baharı duvara sıkıştırır.
- Bahar!? - Yavuz!
Sen bizimi dinledin! - Bağırışlar geliyordu. Duydum. Bir dakka bir dakka! Siz şirket falanda değilsiniz! Gangster bozuntuları! Katiller!
- Bahar saçmalama! - Ne saçmalamıycam be! Duydum herşeyi! Güvenlik yetisin! Güvenlik! - Bahar saçmalama! Yeter!
Ben bağırmaya devam ederken bir anda dudaklarıma yapıştı. - Sus Bahar. Sus...
