Nefes #Wattys2018 Tamamlandı

Nefes|Final

Vuhh.. çok şükür gelebildim. Sizleride çok beklettim. Üzgünüm😯 Çok yoğundum. Final yapacağımı söylemiştim. Hadi bakalım iyi okumalar🎈💚

Multideki müziği tavsiye ederim bu arada.

- Sana torun geliyo!
- Uyyyy... Ulaa! Ben hazurluk yapmadım.! Hemen düğün yapmamuz şart!
T: Ya ana bi dur da!
Asiye: E Bahar. Ne zaman öğrendiniz! Kać aylık! Kaç haftaluk! Kizmu erkekmu! Çatladim da!
- Asiye abla bir sakin. Geçen gün öğrendik bizde. Daha doktora gitmedik.
N: E gidelim o zaman.
T: Gidelum. Ama ana, gurbanın olayım sen gelma. Bide seninle uğraşmayık!
- Edepsız!!
- Hadi hadi. Yengem siz gidin. Biz bekleruk.
- Tamam yengem.

■■■

- Off çok heyecanlıyım Yavuz.
- Sakin hayatım. Bak şimdi göreceğiz.
- Iyide, hii! Yavuz ben ya tek çizgi gordüysem! Eve gidelim! Hadi!
- Bahar iyice saçmaladın!
N: Bahar sakin ol. Stres yapma.

Bahar derin bir oh çekerek başını sallamakla yetindi. Sıra onlara geldiğinde hemen içeriye girdiler. Bahar karnındaki soğuk jelden dolayı irkildi. Off! Bitsin şu şey!

- Bahar hanım. Bebeğiniz tam tamına 2 haftalık.
- Bben annemi olacağım?
- Evet Bahar hanım. Hayırlısıyla.

Ne diyordu? Ben Canımdan bir canmı verdim? Benim bir bebeğim olacak! Anne olacağım. O cennet kokusunu bende içime çekeceğim.

Bunların düşüncesinden ayrılıp Yavuza baktım. Yerinde duramıyordu.

- Yavuz.. yavuz.. Yavuz!
- Hah! Nne!
- Hayatım teminden beri yerinde duramıyorsun.
- Nasıl durmayım Bahar.! Ben baba oluyorum!

Deyip bana yaklaştı ve alnıma derin bir öpücük kondurdu.

Bende buna gülümsemeden edemedim.

Doktor karnımdaki jeli temizledikten sonra üzgün bir tavırla bizimkilere şaka olsun diye dışarı çıktık.

- Nne oldi da!
N: Ne oldu! Bişey söyleyin!
- Hamileyim!
- Ohh!! Oh yarabbim! Çok şükür.

O sırada Bahar elindeki ultrasonu Nefese verdi.

- Oyy.. boncuk tanesi. Karınca kadar.
- Ver bakayum!
- Tahir benden bak Allah Allah!
- Tamamda Nefes!
Y: Hadi artık eve gidelim.

Arabaya binip eve geldiler ve müjdeli haberi verdiler. Herkes sevinçten havalara uçtu. 2 ay sonrada Baharla Yavuz evlendi.

7 ay sonra..

- Off!
- Bahar hayatım ne oldu!
- Anahtarı düşürdüm.
- Dur dur ben alayım.
-Teşekkür ederim canım.

Yavuz gülümseyerek, Baharın karnına çömeldi.

- Kızım.. Hadi gel artık.
- Eli kulağında babası. Ya yarın ya da öbür gün.
- Yavuz bu duruma gülümseyerek Baharın karnını öptü. Baharda Yavuzun saçlarını okşuyordu.

Yavuzla Baharın bir kızları olacaktı. Dayanamayıp öğrenmişlerdi.

Sabah 5:00

Bahar koltukta kestirirken, Yavuzda Baharın karnının üstünde hafifće uyumuştu. Bahar sonrasında hafif bir sancıyla uyandı. Saate baktı. Sonra bir sancı daha geldi. Yavuzu üzerinden hafifçe alarak ayaklandı. Saati not aldı. Artık son günlerinde olduğu için doktor düzenli aralıklarla sancı sıklığını kontrol etmesini söylemişti.

- Allahım sen bana yardım et. Allahım sen bana yardım et...
-Bahar canım!
- Yavuz.. geliyor galiba..
- Ne! Hemen hemen hastaneye!

Baharın sancısı bu sefer daha siddetliydi.