Deniz hep çarșaf maviydi
Hasretine mi değdi nedir
Köpürdü dalgaları
Öfkeyle kumsalları tokatlar gibi
Ne derdi?
Ah anlatsam seni denize
Anlatsam kenarından özlemeyi
Soyunur tuzundan tatlı tatlı sarardı beni
Gün'eș altında kavrulan, kendinden uzaklașmıs, hastalıklı çaresizliğimi
Anlatsam, deniz
Öyle içten, öyle samimi
Okșardı yumușacık, anne gibi
Dili, dudağı olmadan susturamadığım
Ah benim çenesi düșük yüreğim
Anlatsaya seni
Senin için neler derdi?
Sen hiç denize anlattın mı derdini?
Dert edindiklerini
Șimdi tutup kıskanma anlattım diye denizi
Sen gel
Deniz gibi kucakla
Öyle bütün, öyle sarmala ki beni
Denizin içinde aramızdan geçmesin deniz zerresi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Histeist Șiirler
PoesiaGönüllü tutsaklıktır așk Ve küflü zindan duvarlarına, kendi kanınla yazdığın mısralar... Șiir okunmaz olmuș bugünlerde Çünkü așk'a düșmeden dokunmaz bu satırlar gözlerinize... Umarım beğenirsiniz...
