Bir koynumda ağlamayı bilmezsin
Bir de uçurtmaların hayalden kanatlarını
Göğün girdap maviliğinde
Sanırsın uçurtmaları Tanrı aldı
Çocukluğum iki çapraz çıta üzerine gerilen naylon umutlardı
Tabi ki maviyi senden iyi bilirim
Uçurduğum hayallerimi mavi aldı
Karakteristik şekilli bulutlar vardı
Ağabeylerin,Ablaların içinden konuşma balonları
Çamur üzerinde yatarken bile temiz hissettirir
Çünkü yüzüm göğe bakardı
Ama öğrendim sonra
Mavi gökyüzünde nur gibi Güneş ışıklarının
Kırılarak Gökkuşağı yaptığını
Seni severken bile utanırım bundan
Utanırım
Kuşların kanatlarını,uçurtmaların bileğime bağlı halatlarını,
Utanırım insanların bulutlardan konuşmalarını
Utandıkça büyürüm
Korkarım büyüdükçe
Kurşunlarlar uçurtma avcılarını...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Histeist Șiirler
PuisiGönüllü tutsaklıktır așk Ve küflü zindan duvarlarına, kendi kanınla yazdığın mısralar... Șiir okunmaz olmuș bugünlerde Çünkü așk'a düșmeden dokunmaz bu satırlar gözlerinize... Umarım beğenirsiniz...
