ANLAYAMAZSIN

yıldızlar kadar uzak

Benim , kendimle yüzleşmem yıllar önce gizemli bir kişilik tarafından yasaklandığından beri ilk olacak ,

Yıldızlar ilk defa bu kadar derin görünüyordu evin çatısını sırf uzun uzun düşünmek için hazırladım, yere serdiğim küçük halı ve bir fincan sıcak ama elimin soğukluğunu çektiği için soğuyan bir kahve ile gökyüzüne bakıyorum, sanki huzurun bulunduğu yer aynı gökyüzü gibi uzak ve imkansız ,  göz alıcı ve mükemmel belki benim huzurum gökyüzüdür,

Sadece ben, yaşamak için fazla günahkarım huzur için fazla mutluluk için fazla belki de sessizlik için bile fazla günahkarım çünkü telefonum çalmaya başladı, ekranda "yaptıklarında fazla haklı "yazıyordu yani babam arıyordu, açmalı mıyım bunu düşünmeye vaktimin olmadığını telefon kapandıktan sonra anladım, babamın umrunda değilim ,ve onun umrunda olmadığım için, umrumda değil!

Kafamı tekrar kaldırıp gökyüzüne ,yıldızlara ve ay ışığına baktım, aklıma gelen ilk şey ilk yetimhane arkadaşım olan Gamze nin "sakın unutma yıldızlar seni asla bırakmaz "sözü oldu ,evet yıldızlar bırakmıyor Gamze ama sarmıyor da

saatlerce oturup dusunebilirim ama  amacım kendimi kısıtlamak değil hiçbir zaman da öyle olmadı  "belki dusunmek sandığın kadar sıradan değildir "demişti bana ,o zaman dinlemediğim  sözleri şimdi bana anlamlı geliyor ama hala herşeyiyle haklı diyemeyeceğim ,

Belki de buradan son kez bakıyorum yıldızlara,belki de son kez oturuyorum bu halıda ,İlayda nın annesi nakil konusunda bayağı kararlıydı gerçi yanımda olacaklar yine aynı olacağı için nereye gittigimin pek önemi yok, ama bunu o müdürün yanına bırakmaya hiç niyetim yok , İlayda nın annesi şimdiye kadar polise vermiştir , acaba benim hakkımda ne düşünüyorlar ,gerçi ben bunu düşünmeyi bırakmalıyım ,kimsenin umrunda olmadığım kesin,

kendime bir kahve daha yapmak için mutfağa indim ,kızlar hala uyuyordu , salona baktım Samet kollarını sımsıkı bağlamış arasına da Derya yı almış ,uyuyorlardı Samet acaba derya ya nasıl aşık oldu,kahvemi yaparken bunu düşünmeye karar verdim ve mutfağa girdim , fincanı aldım ve sıcak su koydum ,

aslında bir insanı sevebilmek için zaman gerekiyor ,mesela onu en ince ayrıntısına kadar tanıman gerekiyor ,mesela gülüşünü gördüğünde aşık olduğun gibi ağladığını gördüğünde de seveceksin ,mesela uyurken sevdiğin kadar seni üzdüğünde  de seveceksin ve Derya ile Samet böyle seviyor buna inancım tamdır, ama İlayda ve Gülay için aynısını söyleyemem ,bir insanı tanımaktan yana peşinden koşturmaya çalışıyorlar,umarım evlenecekleri kişi sabır taşı fabrika müdürü olur ,Miray ise onun hakkındatek düşüncem onu seven kişinin Miray a en ufak bir yanlışında silebileceğini biliyorum, acımasız karakter olma yolunda ilerliyor...

suyu ve kahveyi fincana boşalttım , ve fincan ile tekrar yukarı tirmandim ,yerime oturdum, saatin onbire geldiğini gördüm ve tekrar yıldızlara baktım ,saatlerce otursam bıkmam galiba ,

Acaba Yağız ne yapmak istiyordu sevmek onun dilinde Seviyorum demekten başka bişey değil, müdürün yeğeni olduğunu bile söylemedi ,gerçi  hakkında hiç bişey bilmiyorum ,bu da benim umursamaz olduğum için değil umut vermek istemediğim için oldu ,aslında haksızlık ettim bunu kendime çok fazla sordum ,belki ona biraz daha insaflı olbilirdim ama o bu kadarını bile kötüye kullandı ,kardeşinin öldüğünü söylemişti ama ardından mutlu görünüyordu ,sorgulamak istemiyorum ama Samet eniste tanıdığını söyledi bir ara bu konuyu ona sormalıyım ,

Ailem ! bu konuyu düşünmek bana çok zarar veriyormuş öyle söylemişti , bu yüzden olanları umursamam gerekiyordu , bir ailemin olduğunu  ama arkamda olmadıklarını da göreceğim asla guvenmeyecegim kendi ayaklarının üzerinde durmaya çalışacağım ,bunları her zaman aklımda tutmamı söyledi ama nasıl yapacağımı söylemedi,gizli kişilik hiç bir zaman anlamadı ama bana iyi geldiği zamanlar da oldu , şimdi nerede olduğunu bilmiyorum ama tekrar görüşmeyi çok isterim,