Leven is een gedicht

Ons moeder ...

Ons moeder ...
-----------------

Ik heb mijn briefje al geschreven,
als een afscheid,mijn testament.
Ik schrijf het nu,tijdens mijn leven,
voor ieder die ik heb gekent...
Het zijn slechts enkele kleine zinnen,
veel meer wil ik er niet in kwijt...
Er staat:"je moet niets groots verzinnen,
in mijn leven was ik rijk... "
.
Ik was steeds sober in mijn leven,
maar mijn hart werd steeds gevuld;
vol met liefde,aan mij gegeven,
ik leerde het leven met veel geduld...
Mijn kinderen waren mijn grootste schatten,
zij hebben mij altijd omringd;
in enkele woorden is het niet te bevatten,
...hoor hoe mijn hart het telkens zingt...!!!
.
"Wanneer de tijd komt in mijn leven,
als ik voor het einde sta;
ben ik dankbaar voor wat is gegeven,
het vult mijn hart voordat ik ga ...
Sluit ik dan voorgoed mijn ogen,
ik wil dat niemand om mij huilt !
Ik maak een reis,nu nog verborgen,
naar een plaats waar ik veilig schuil...! "
.
.....Briefje van moeder...
      --------------------
.....(Voor mijn kinderen,als ik sterf:
.......ik wil geen brieven,noch prentjes.
.......Niet naar de kerk,-gewoon naar
.......het kerkhof.
.......Slechts een klein bloemstuk van
.......mijn kinderen,-een kruisje op mijn
.......graf. Alleen mijn familie en vrienden,
.......geen koffietafel! Bij mijn graf een
.......kort afscheidswoord ....)
..........................van mama,oma ......
.
Zo,er valt niet veel meer te vertellen,
ja,alles is reeds gezegd;
als ik mijn jaren nu moest tellen,-
...ik heb mijn pen maar neergelegd...
Mijn briefje bibberend geschreven;
mijn woorden met onvaste hand...
Met tranen in mijn ogen,-even-
...wat mij hier bind,een onverbrekelijke band...

          -----------------------------------------