Hayat Boyu Mücadele

TANIŞMA...

Sonrasında hızlıca adamın yanına gittim,operasyon başlasın...
"Hey amca sen çok çok,şey kelaylaga benziyorsun."
Kahkahalarıma kesinlikle hakim olamayıp gülmeye başladım
Adam ciddi ciddi benziyordu.bu sözleri söyledikten sonra adam bana hafif bir tebessumle baktı,
"Gel bakalım küçük prenses"
Bir az utanmıstım,yani normal bir insana bunları söylesem beni şımarık diye aşağalardı,adamın sesinde çok fazla şefkat vardı.
                                ***
Yarım saat sonra annem geldi,
"Kızımmm"
"Neyyyy"
"Haydi gel"
Adının Çağrı olduğunu öğrendiğim adam iyi bir insana benziyordu keşke ona öyle diyerek şımarıklık yapmasaydım.
"Gelmeyeceğim"
"Ne istiyorsan hazırlayayım"
"Börek"
"Tamam"
Bunları sôylerken çoktan televizyona dalmıştım. Niye boş boş şeyler vardı bu televizyonda spor programları açıp izlemeye karar aldım. Kanalı açtığımda yüzme yarışları vardı,
Aslında ben yüzmeyi ve koşmayı özgürlük olarak görüyordum.
"Haydi geelll"
Uyuşmuş vücudumu zorlukla kaldırarak mutfağa gittim. Aslında adamın davranışları bir az gıcıktı.
Annemin hazırladığı seylerden üç kişi atıştırdık.
                                ***
Yaklasık 2saat geçmişti annem adamla kapıya doğru eslik etti,
"Anne o kimdi"
"Bir arkaş diyerek"
Bana yine yalan söyledi annem bana doğruları sôylemiyordu hem de yalan söylüyordu.
                             ***
Yaklaşık bir hafta boyunca sıkıntıdan patladım. Evet su aralar bir şeyler fark ediyorum annemin saç renginin tonu biraz açılmıştı. Biraz mantık yürüttüğümde anlamıştım anneme para vermişti sonra annem de kemetorapi olmuştum. Bunu sorduğumda bana güneşten olduğunu söylüyordu. Ha sizin merak ettiğiniz bir şey var,annemin kanser olduğunu nereden öğrendim. Haydi gelin size anlatayım.