Nie pamiętam momentu, w którym przestałem rozróżniać poranki od wieczorów, reklamy od wiadomości, przyjaciół od zbędnego tłumu. Zapamiętałem tylko moment, w którym przestałem rozróżniać truskawkowy blond i blond w moich dłoniach, kiedy całowałem Malię na tylnym siedzeniu Jeepa.
Było mi tak bardzo obojętne.
Nie chodziło wcale o nią. Nie skrzywdziłbym jej - nie dotknąłbym jej, gdyby tego nie chciała. Tego wieczoru pozwoliła mi wyssać z siebie litość, żebym mógł zapełnić czymś pustkę.
Nie pytała wcale o ojca. Nie pytała, jak często mylił rzeczywistość z matką, jak bardzo zapach jej perfum i alkohol zawładnęły jego wycieńczonym umysłem.
I byłem za to wdzięczny, bo robiłem się chory od ciągłych pytań.
Malia kupiła tanią wódkę po drodze donikąd. Stanęliśmy na środku niczego, żeby upajać zmysły sobą nawzajem, bardziej z przyzwyczajenia, niż tęsknoty. Patrzyła mi w oczy, jakby się upewniała, że jeszcze nie oszalałem. Smakowała mój zdegenerowany smutek, a ja chwilowo opuściłem przed nią barierę.
Chciałbym móc powiedzieć, że nie liczył się zupełnie nikt, tylko ona.
Zasnąłem, splątany z nią umysłem i kończynami.
Obudziłem się sam.
CZYTASZ
Honest || Stiles Stilinski
FanfictionI wish you could be honest with me. "Przyglądam mu się przez chwilę, mimowolnie zaciskając zęby w napięciu. Czuję się, jakbym eksplodował od środka. Jakby ktoś strzelał do mnie w dalszym ciągu, teraz już nie tylko w klatkę piersiową. Chyba dostałem...
