FOR YOU, I WILL

Chapter 3:

FOR YOU, I WILL

WRITTEN BY: Bloodyheart

Nabungaran ni DANIELLE na nag yayakapan ang magulang at napangiti ang bata na nasa 5taong glang pa lamang.

"Mom,dad can I hug too? Sabay takbo para yumakap sa mga magulang, si DANEILLE

" Napaniti ang mag asawa sa ka bibohan nang anak

" Nak miss kana ni mommy! 

Maluhaluhang wika ni marreiz sa anak!

" Na miss ko rin po kayo!

"Mommy bkit po kayo nan dito sa hospital "are u sick mom? Usisa ni DANIELLE sa ina..

Ngunit ang ama ang sumagot..

"Yes nak mommy is not well tipid na sagot nang ama.

" Sino kasama month pumunta dito nak?

" Si yaya joan po. Nasa labas po sya . 

Umiksina si. Ang ama para mapansin.

" Parang kayo lang ang tao dito. Ha himig tampo nang ama

"Hahahahahaha sabay tawa nang. Mag inam

Sya sige labas muna ako bili lang ako nang makain natin.

" Ok sweetheart iwan month nalang si DANIELLE,

Nang mawala na ang asawa kinausap nang masinsinan ni marreiz ang anak sa murang. Idad marunong nang umintindi ,,, 

" Baby di ba love month si mommy?

". Opo mom "love u so much" tipid na sagot ni danielle sa ina

"Baby makinig ka nang mabuti kay mommy. Baby may sakit si mommy na d kayang gamutin dito kailangan ni mommy umalis kailangan iwan kayo ni mommy. Pansamantala .Mag pagamot lamg si mommy pero babalikan ko kayo nang daddy mo pag balik ko masaya na tayo. Naintindihan month ba ako baby?

Lumuluhang tumango si DANIELLE sa ina . Mommy d po ba pwedeng sama kami ni daddy sayo? Sino tuturo sa akin kukg wala ka? Paano na kami ni daddy kong wala ka mom? Malayo bang puntahan mo? Bakit kailangan month kaming iwan ni dad,, 

"Sunod sunod na tanong ni. DANIELLE sa ina.

" Oo baby. Malayo at ayaw kong makita kayo ni daddy na malungkot. Basta tandaan month mahal na mahal. Kayo ni mommy. Pag magaling na c mommy saka babalik .

""Lumuluhang niyakap ni marreiz ang anak.

" Huhuhuhu mommy. Mommy wag nyo po akong iwan higpit na yumakap rin sa ina.

"Samamtala kanina pa pala naririnig ni GURJEET ang kanyang mag ina. Pinahid puna ang luha bago tuluyang punsok sa silid nang asawa.

" Tama nang iyakan kumain na tayo pinasigla ang boses . Para. Ipakita sa anak na matatag sya

". Masaya silang kumain larawan sila nang masayang pamilya ma sinubukan nang tadhana. Wala silang pakialam. Na nasa hospital sil at wala sa sariling pamamahay wala sila sinayang na sandali. Basta para sa kanila sa. Oras na yn bou silang pamilya, napaluhang tinititigan no marreiz ang mag ama nya. I nya maiwasang isipin kong ano magyari sa mag ama nya kong wala na sya... Taimtim sya. Humiling sa panginoon.

" Paninoon alam kong pagsunok lamang ito sa amin na kailangan naming lagpasan pinanaubaya ko po sa inyo ang akin mag ama. Gabayan nyo po sila. Sa lahat na oras,, napaluhang hiling ni marreiz, 

Tumagal nang tatlong araw si marriez sa hospital ,,

"" Araw nang labas ni marriez sinundo sya nang asawa wala syang kaalam alam na pinag handaan ang kanyang. Pag uwi may kunting salo salo sa kanilang. Bahay. 

". Pag baba nang sasakyan subrang tahimik ang boung kabahayan walang kahit anong ingay nang anak . Iniisip nya baka na masyal lang ang anak kasama si joan. Nag lakad sila papasok sa bahay na naka holding hand"

" Pag pasuk sa bahay nagulat nang nakita ang taong di inaasahan na makita .....