SİYAH CEKET

2

suyumdan bir yudum alıp devam ettim. 

 +isminiz nedir? yardımcım kendinizi nameless olarak kayıt ettirdiğinizisöyledi. (buna cevap vermedi, tebessüm etti)

+peki, isminizi söylemek istemiyorsanız size nameless diye hitap edeceğim dedim. uygundur dedi ve sandalyesine daha bir yerleşti.

+neden buradasınız, yani psikolojinizde sizi mutsuz eden şey nedir?
-sadece merak.
+nasıl yani?
-bir kaç makalenizi okudum. sosyopatlarla ilgili olan. bana beni anlatabileceğinizi düşündüm. kendimi bildiğim halde.

bu soğuk ve zarif adam karşımda bir sosyopat olduğunu öylece
söyleyiverdi. etkilenmem ise artık tedirginliğe dönmüştü.
bir bardak su içerek bozuntuya vermeden tekrar konuya döndüm.

+size hangi konuda yardımcı olmamı istiyorsunuz? dedim.
-kötü şeyler yaptım. çok kötü şeyler.
+arınmak istiyorsanız camiye, kiliseye gidin burada günah çıkarmıyoruz. dedim. (ifadesiz bir şekilde çene kemikleri birazcı sıkılaştı, buna öfkelendi, ben ise soğuk soğuk terledim. sonra gözlerime baktı ve

-Ela hanım, dünyadaki en nadide şey nedir?
+aile?
-hayır değil.
+sevgi, güç...
-hayır hiçbiri değil. dünyadaki en nadide şey 'anlaşılmaktır' çünkü
anlaşılmak karşı tarafı anlamktan fazlasıdır. inanın bana... dedi. ve devam etti cümlesine. doktor hasta gizliliğine inanarak size kendimi burada açıyorum. ben bir canavarım ötesi bir katilim.

gözlerim yuvalarından çıkar gibi oldu, kalbim hızlıca attı ve boğazım
o an bir çöl kadar kurudu. camdan yardımcıma baktım. yerinde yoktu.
bir an için kaçmayı dahi düşündüm. parmaklarım istemsizce masamda tempo tutmuş gözlerim ise buhulanmıştı. o ise sadece benim bu korkumu izledi sakince. sonra tekrar cümleye girdi.

-benden korkmanıza gerek yok, size zarar vereyeceğim.

titremem biraz geçtikten sonra toparlanarak yanıtladım.

+buradan çıktıktan sonra polise gitmemi göze alıyorsunuz yani.
-buradan çıkınca polise gitmeyeceksiniz.
+bu bir tehdit mi?
-hayır öngörü.
+neden gitmeyeceğim?
-çünkü bu odadan çıktığımızda, bana olan merakınız, toplumsal ahlak kurallarınızın önüne geçecek.