Unutamam [Myungyeon]

7.Bölüm Tahammül Edilemez Gerçekler

*Multide olan ost benim en sevdiğim diziye ait. Bölümede uydu umarım dinlersiniz.

*Kolajlar yine bana ait. Umarım beğenirsiniz. Hoşunuza gittiyse devam ederim kolaj yapmaya.

*Okula gitmediğim için bölüm erken geldi!

********************
Pencerede üçümüzde suratımızı yapıştırmış ne konuştuklarını anlamaya çalışıyorduk.

"Durum benim notlarımdan daha kötü!"

Derken ben ve myungsoo Hyun shik'e baktık ve baş parmağımızı kaldırarak ona hak verdik. Küçüklüğümüzden beri alışık olduğumuz şeyleri şimdi yapmayı çok seviyordum.

Hyun woo eski yetimhane müdürünün kızı ile şuan bahçemiz de konuşuyordu. Kızı 16 yaşına kadar çok sevmişti. Fakat kızın sevgilisi ile buraya taşınması ....

Kötü bir durumdu.

Bahçedeki yemek masasından bir sandalye kapmış havuz kenarında oturuyordu. Kız ise ayakta , saçını bir o yana bir bu yana savurup gülümsüyordu.  Ne konuştuklarını anlamak için 1000. kez myungsooyu susturmaya çalışıyordum.

"Sus lütfen! Dudaklarını okuyamıyorum!"

Myungsoo sanki ona 'Ben Hyun shik'e aşık oldum" demişim gibi bakıp önüne döndü. Dayanamadım. Duyamıyordum ve bu beni çılgına çeviriyordu. Ben bahçeye çıktıktan sonra Hyun Shik ve myungsoo'da gelmişti. Şimdi çok net duyuluyordu.

Hyun Woo gülümsedi ve eğmiş olduğu başını kaldırdı. Tanrım! Utanmıştı ve çok tatlı gözüküyordu.

"Ben sen gittiğinden beri mutlu değilim"

Dedi. Ji Eun ona gülümsedi. Tüm utangançlığı gitti ve yerini karizmatik bir gülüş bıraktı.

Ji Eun saçlarını belki bininci kez savurdu ve konuşmaya başladı.

"Neden?"

Hyun Woo kendini aşık ettirecek bir cümle kurdu.

"Çünkü senin dönmeni bekledim."