In My Dreams ✔

hoofdstuk12

Welkom terug in riva.

Lena keek rond voor Louis.

Ze raakte in paniek omdat ze hem niet meteen zag.

Ze huilde weer.

Ze voelde haar zo alleen.

Waar bleef hij nou?

Was hij van plan om Riva op te geven.

Toen zag ze in de verte een schim. Was het hem?

Ze keek goed, JA het was hem.

Ze snelde naar Louis.

Ze begreep niet waarom ze het deed  maar ze knuffelde hem.

Raar maar hij knuffelde haar stevig terug.

Lena merkte dat hij ook huilde.

Ze was nog nooit zo blij om een jongen bij haar te hebben.

Hij begreep haar, hij  ging door hetzelfde als zij.

Na eventjes lieten ze elkaar los. Ze keken elkaar in de ogen.

Ze zag alles wat mooi was in zijn ogen.

Een vonk ging door haar heen.

Niet dezelfde vonk als anders die ze heeft.

Een vonk van alle mooie gevoelens die er waren.

Liefde.

Nee dit kon niet was ze verliefd op Louis? 

Ze beslisten om gewoon verder te lopen.

Ze kwamen aan bij een bos.

Op de bladeren stonden teksten.

Lena nam een blaadje.

"ben je bereid om je school op te geven"

Louis had dezelfde.

"Ben je bereid je toekomst op te geven"

Louis had opnieuw de zelfde.

De laatste die ze zag riep veel gevoelens bij haar op

" ben je klaar om Liam op te geven".

Ze kon wel huilen.

Ze zag dat Louis de zelfde pijn had. Op zijn blaadje stond te lezen

"ben je klaar om Lisa op te geven".

Ze wist helemaal niet dat Louis een vriendin had.

Ze keken elkaar aan de tranen sprongen in hun ogen.

Wat gingen ze nu toch doen?

Ze gaven elkaar nog een uitgebreide knuffel.

De tijd van vandaag zat er weer bijna op.

Ze lieten elkaar niet los.

De wekker ging af.

Het laatste wat ze haar kon herinneren was het veilige gevoel van de knuffel van Louis.