Temsili resim , bu insanların yerine Derin ve Çağlar'ı koyun.
...
Gülümsedi .
"Bence senin iletişime geçtiğin veya geçmek istediğin fazla insan olmamasının sebebi herkesi onları tanımadan kendinden uzaklaştırıyor olman" dedi ve kendini hamağa doğru daha fazla bıraktı.
"Hayır , yanılıyorsun" dedim
Tek kaşını kaldırdı , oha lan nasıl yapıyor onu diye düşünürken ona yanılmasının sebebini açıklamam gerektiğini bana sorgulayıcı bir ifadeyle bakmaya devam ederken anladım.
"Ben insanları kendimden bilerek uzaklaştırmıyorum , onların tek istediği sevgi o da bende olmadığı için onlar benden uzaklaşıyor"
"Sevgi her şey demek değildir" dedi ve hamaktan kalktı Çağlar
Çantamı orada bırakıp peşinden gittim.
Deniz kenarına daha da yaklaştık , ayakkabılarımı çıkarttım ( yaz olduğu için çorap giymiyorum) ve suyun dizlerime kadar gelicek noktasına yürüdüm ve sonra Çağlar'a gel işareti yaptım.
Yaptığımı görünce şaşıran Çağlar'da aynısı yaptı ve yanıma geldi.
Ilk önce ne yaptığını anlamadım çünkü beni belimden tutmuştu ama anladığımdada çok geçti , beni belimden tutarak havaya kaldırdı ve hemen ardından ardındanda suya fırlattı.
Suya girdiğim o ilk saniye benim için gerçektende berbattı donuyordum resmen ama sonra biraz daha alıştım ve bende Çağlar'a su fırlatmaya başladım.
Onunda kiyafetleri tam ıslandığında zafer bakışı atıp sudan çıktım ayakkabılarımı elime aldım, hamağın yanına bıraktım ve hamağı kapıp iyice yayıldım.
Gözlerimi kapadım.
Hafif esen rüzgar , dalgaların sesi bana huzur veriyordu fakat sonra Çağlar'dan ses gelmeyince gözlerimi açtım ve iki tane havlu kapmış geliyordu.
Havlulara baktım birinin rengi açık pembe diğeri ise siyah , sadece ortasında altın rengi ile işlenmiş bir güneş vardı.
Hemen yanına koştum ve siyah olanı kaptım.
Hayır öyle pembeden nefret eden kızlardan değilim sadece siyah bana daha çok uyduğu ve Çağlar'ı pembe ile görmek istediğim için yaptım.
Gülümsedim ve havluyu sırtıma aldım.
Eve acaba ne zaman gidiyim diye düşünürken anahtarı aramak için cebime telaşla baktım.
Yüz ifademi görmüş olmalı ki Çağlar bana garip bir ifadeyle baktı.
"Ne oldu Derin?"
"Anahtar yok!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Farklıyım
Novela JuvenilBen farklıyım , hayır problemli anlamda falan değil merak etmeyin beni herkesten farklı kılan şey bazılarınız için oldukça garip olabilir, korku duygusuna sahip değilim ve kimseyi kaybetmekten korkmuyorum çünkü zaten ünlü yazarlar olan annem ve baba...