Other side..

De zwarte draak

Ik werd al vroeg wakker. Mijn vleugel deed nog steeds pijn. Ik keek ernaar. De snee was nog steeds niet dicht. Dus het werdt moeilijk vandaag. Ik kleedde me zelf aan. Ik verliet de boomhut zachtjes want iedereen was nog aan ht slapen. Ik zag Jackson net aan komen lopen. " navadja je vleugel!" Zei Jackson bezorgd. "Ja i know... gwn rustig aan dien vandaag" zei ik. " hoe dan ?! Je mort vandaag vechten tegen een draak die 100 keer zo groot is als jij" zei Jackson. " I know" zei ik weer. "Misschien kunnen we beter niet gaan navadja.." zei Jackson. " JAWEL ... ik mort faronzo redden..." zei ik. En ik dacht terug aan dat moment waarop zijn lippen tegen de mijne zaten. Zo een waardevol moment....

"Oké dan..  stap maar op.." zei Jackson. Ik sprong op zijn rug en we gingen op pad naar de draak. " is er wat gebeurd navadja?" Vroeg Jackson. Ik kon er niet omheen.. dus ik vertelde wat er gisteren allemaal was gebeurd tussen faronzo en mij en waarom mijn vleugel was gescheurd.. "WoW heftig" zei Jackson.
Nog niet veel later stopte hij. "We zijn er ..." zei Jackson.  Ik keek naar de grote rots. " waar is hij dan?" Vroeg ik. Jackson gebaarde naar boven waar een hard gebrul vandaan kwam. Ik slikte.

"Uhm dan ga ik maar" en ik liep naar boven. De stenen berg op. Hoe verder ik naar boven ging hoe donkerder het werdt. Er kwam steeds meer mist. Opeens hoorde ik wat lawaai. En er vielen allemaal botten naar benden. "Top dit" zei ik zacht.

Ik liep verder naar boven . En daar stond de draak. Hij had mij nog nii gezien. Dus ik maakte er het veste van. Ik rende op hem af. Trok een schub uit hem. Enn.... en hij merkte het. Met 1 harde zwaai viel ik van de berg die wel hoger was dan 40 meter. Ik gilde. Ik hield de schub goed vast. Ik hoorde Jackson nog mijn naam schreeuwen. Ik probeerde nog mijn vleugels uit te klappen maar die deden echt te veel pijn. Het vallen duurde wel even. Maar ook dat kwam tot zijn eind. Een zacht eind...

Alles was zwart. "B-ben ik dood?" Vroeg ik. "Nee...." zei een aardige zachte stem. Ik zag een vrouw en ik stond snel op. "Rustig Maar navadja.. ik ben ht..." zei ze. "Ja wie ?" Vroeg ik. "Je moeder.... de koningin van de lucht.." zei ze. Ik schrok daar best wel van. "Sluit je ogen en klap je vleugels uit anders wordt de val erg hard.." zei ze. "Maar mijn vleugel is kapot!" Zei ik. "Nee hoor kijk beter.." zei ze en ze verdween. Ik keek naar Mn vleugel die weer helemaal goed was. Ik raakte bijna de grond.. ik klapte snel mijn vleugels uit en raakte de grond niet. "Je hebt hem!" Zei Jackson blij. "Ja maar we moeten snel weg want volgens Mij is hij niet blij !" Zei ik. En we renden snel weg. Terug naar de boomhut.

Ik klom naar boven en deed de schub bij de teennagel en de eenhoornhaar. "Alleen nog een heks.." zei ik zacht. En ik deed het kistje dicht. Ik ging Op bed liggen . En staarde naar een foto van faronzo en viel uit eindelijk in slaap...

—————
Sorry voor het korte hoofdstuk ik ben niet zo geïnspireerd meer.. ssooo sorryyy
Laat weten wat jij wilt dat er nog moet komen in Mn verhaal 💕