Tornado

30 2 0
                                    

Na het ontbijt gingen we naar buiten. Daar werdt ons van alles uit gelegd over het koninkrijk. " ik denk dat we moeten oefenen voordat jullie naar de trol gaan en zijn teen nagel er vanaf scheuren" zei blaze. " ja lekker" zei ik vol met sarcasme. " oké navadja onthoud jou vleugels zijn tegen alles bestemd en kunnen niet kapot!" Zei Lilly. Ik knikte maar eigenlijk snapte ik er niets van. Want ik bedoel maar ik loop met twee vleugels op men rug, faronzo spuit vuur uit zijn handen, en we praten tegen een elfje en een tijger die kleren aan heeft en Op zijn achterpoten loopt.. maar oké. We moesten mos van stenen af trekken die zogenaamd de nagel moest voorstellen. Ik kon er niet tegen dus faronzo zou dat moeten doen. Ik was afleiding dus ik moest snel kunnen vliegen dus trainde ik daar op. Het ging super tot dat er weer een zwarte grote wolk kwam. Het leek wel een tornado. " kom snel naar binnen!" Riep blaze. Iedereen rende naar binnen. Faronzo pakte snel nog de spullen maar de storm kwam dichterbij. " faronzo snel ren !!" Riep ik. Het leek wel alsof hij in slowmotion rende, maar dat kwam door de wind. Hij werdt steeds meer naar achteren getrokken. Ik vloog naar hem toe maar Lilly hield me tegen. " niet doen navadja!" Riep ze. " we moeten hem helpen hij red het niet met die wind" toen ik dat zei werdt hij op geslokt in de Tornado van valvadon. "NEEE!!!" Gilde ik .

Het weer werdt weer normaal. Ik huilde. " waar is hij heen ?!" Schreeuwde ik naar Lilly. " dat weet niemand" zei ze. " we krijgen hem terug navadja!" Zei blaze om me moed in te spreken. " I-ik kan niet zonder hem... wat moet ik nu ?" Zei ik half huilend. " je zult de opdracht alleen moeten doen maar wij helpen je!" Zei Lilly.

" echt ?" Vroeg ik. " ja echt we zijn er voor je" zei blaze. Dat klonk heel fijn in mijn oren maar ik hoorde liever de stem van faronzo. Wat zou er met hem gebeuren is hij nu dood ? Ik wist het niet meer. Ik trok het niet meer. Ik vloog weg. Naar een mooi meer met een waterval. Ik kroop ineen en huilde aan de oever. Er drong een stem in me door, een zachte lieve warme vrouwe stem die zei " navadja mijn kind.. wees niet bang wij helpen je ik stuur hulp naar je...". Ik dacht erover na. Ik kijk recht voor me uit. Ik hoorde een zacht brom geluid naast me. Dus ik keek snel opzij. Ik zag niet en keek dus weer voor me uit. Ik schrok er stond een groot wit paard. Met een mooi zadel en mooie lange manen. " ik ben Jackson en ik kom je helpen navadja.." zei hij zacht en aardig. " JE PRAAT!!!" Riep ik. Ik stond snel op. Dit had ik nog nooit gezien een paard die praat !

" ik ben er om je te helpen.." zei Jackson. " Ehh wat ? Waarmee?" Vroeg ik. " ik help je naar faronzo toe en ik help je zoeken naar de spullen die je moet hebben" zei hij aardig. " E-echt waar ?  Werk je niet voor valvadon" vroeg ik nog snikkend. " nee! Ik werk voor je moeder... kom stap op we gaan naar de trollen grot.." zei hij . "Mijn moeder...leeft ze nog?" Vroeg ik. " ja maar kom mee we hebben weer om over te praten navadja" zei Jackson. Ik knikte want ik wist niet wat mij zo juist over kwam. " we moeten eerst tegen Lilly en blaze zeggen dat ik met jou mee ben.." zei ik tegen Jackson. " niet nodig ze weten al dat ik er ben " zei hij en hij draafde het pad op"

Ik zonk diep weg ik gedachten. Waar is faronzo ...   wat doet valvadon met hem... zie ik hem ooit nog terug. Al dat soort vragen spookte door mijn hoofd. En ik wist op allemaal geen andwoord..  ik keek om me heen tijdens de reis naar de trollengrot voor de teennagel.. het eerste item...
——————
Dat was alweer het einde van dit hoofdstuk hope You enjoy iT 🤗

Other side..Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu