Zielony Kolor [EDD X READER]

/2 Za Co?\

Kiedy tylko weszłam do klasy wszystkie rozmowy ucichły. Wszystkie oczy poleciały na mnie przez co znowu poczułam to dziwne uczucie... gdyby nie nauczycielka pewnie bym dalej tak stała w przejściu.

- przedstaw się i siadaj na wolnym miejscu - ponagliła mnie siadając za biurkiem - bądźcie dla niej chodź trochę mili

Od czego mam zacząć? Nigdy nie musiałam się przedstawiać...

- cz-cześć... Jestem Monika i... jestem nowa? - jąkałam się jak małe dziecko przez co dało się usłyszeć liczne śmiechy z tyłu klasy, głównie ze strony dziewczyn

Nie mówiąc nic więcej po prostu znalazłam wzrokiem wolną ławkę przy oknie i ruszyłam w tamtym kierunku na nikogo nie patrząc. To był chyba błąd by nie patrzeć w dół ponieważ jakaś dziewczyna podłożyła mi nogę i w mgnieniu oka wylądowałam na podłodze.
Wszyscy w klasie to widzieli i nie obyło się bez śmiechu.

- to nie jest śmieszne! - Edd próbował opanować towarzystwo ale na marne

- proszę o spokój! -krzyknęła nauczycielka - wszystko dobrze?

- t-tak... - wydukałam wstając z podłogi

- jeszcze się popłacz - dziewczyna która podłożyła mi nogę zaczęła się śmiać widząc łzy w moich oczach

Nic już więcej nie mówiąc usiadłam przy jedynej wolnej ławce i nie patrząc już więcej na nikogo wyjęłam książki z plecaka i przygotowałam się do lekcji. Szkoda tylko że jestem do tyłu z materiałem.

~~~~****~~~~

Lekcja minęła bardzo wolno. W ciągu niej dostałam chyba dziesięć nieciekawych liścików na mój temat... pierwszy dzień a już zrobiłam z siebie bekse.

Na początku tego nie zauważyłam ale miałam zdarte kolano przez podłogę w klasie. Więc postanowiłam najpierw udać się do łazienki licząc w duchu że mam przy sobie jakieś plastry czy coś w tym stylu.

Miałam już wychodzić z klasy ale ktoś złapał mnie za ramię i pociągnął mocno za sobą przez co zmuszona byłam się zatrzymać.
Odwróciłam się i kogo zobaczyłam? Zieloną bluzę... czemu ja jestem taka niska?!

- wszystko dobrze? - zapytał właściciel zielonej bluzy pochylając się nade mną - wyglądałaś jakbyś miała się rozpłakać - dodał a jego wzrok zleciał z twarzy na dziurę na lewym kolanie - aż tak?! Bardzo Cię boli? - spojrzał na mnie i klęknął przede mną

- t-to nic takiego Edd, pójdę po prostu po plaster i będzie dobrze - zapewniłam go robiąc kilka kroków w tył

- nie ma takiej opcji, chodź, idziemy do higienistki

Nie zdążyłam nic powiedzieć ponieważ chłopak złapał mnie za rękę i razem ze mną wybiegł z klasy.
Nie mogłam za nim nadążyć a trzymał mocno więc wyrwanie się mu nie wchodzi w grę.

- Edd, wolniej bo zaraz się wywale - krzyknęłam za nim i jak na zawołanie zatrzymał się

- wybacz - przeprosił mnie z uśmiechem

- Edd naprawdę nie muszę iść do pielęgniarki...

- nawet tak nie mów - pokręcił głową ciągnąc mnie dalej - to już tutaj

Zanim coś powiedziałam Edd stał już przed drzwiami od gabinetu i po zapukaniu dwu krotnie wszedł do środka dalej ciągnąc mnie za rękę.

W środku przywitała nas blondynka na oko po trzydziestce w ciemnych okularach i jak się spodziewałam w białym kitlu do kostek. Spojrzała na nas trochę zakłopotana i odłożyła telefon który jeszcze przed chwilą trzymała w dłoni.