..
.______///Aklıma gelen ilk şey şu oldu.
Madem ki bir zamanlar can dediklerimiz canımızı alıyor
madem ki sarılmayı en çok istediklerimiz
bir daha sarılmamak üzere kaybettiklerimiz oluyor
ve madem ki en büyük acıları bize nefret ettiklerimiz değil de
kalbimizde en üstte tuttuklarımız çektiriyor,
neden hala seviyoruz, neden hala seviyorum?
Neden bütün hayal dediğimiz şey kolayca kırılabiliyor.
Karşımızdakini böylesi çok abartırken
neden kendimizi bu kadar düşürüyoruz.
Sığınacak bir liman arayışı mı, yoksa bir liman olabilme anlayışımı.
bilmiyorum, bildiğim tek şey kalbim acıyor.
Ellerim, göğsüm, gömleğimin yakası ve bütün saç tellerim acıyor.
Az önce içim sızladı, kalbime değen son şey bu oldu.....Sondu..
