Ο νέος γείτονάς μου είναι Bad boy

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 5

Τον τελω τον τελω πολύ. Ο Στέφαν το γλυκό μου θα τον παντρευτώ δεν με νοιάζει. Μήπως όμως θέλει περισσότερα δεν είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο Ούτε και για την περιβόητη δημοσιότητα που θα έρθει μετά τον γαμο μας.
"Έτοιμο το φαγητό"φωνάζει η μαμά μου. Φτου ρε γαμωτο την ατυχία μου πάνω στο καλύτερο με έκοψε. Κλείνω το λάπτοπ και αποχαιρετώ με βαριά καρδιά το the vampire diaries. Θα επιστρέψω καλό μου. Φτάνω με  γρήγορα βήματα στην κουζίνα Αφού πρώτα πήγα να γλίστρησω κάνα 2'3 φορές. 4 θα με πηγενανε. Μυρίζω κάτι εκπληκτικό και ναιιιιιιι παστίτσιο........ απο το μεσημέρι. Από το ολότελα καλ η και η Παναγιώτενα. Αφού καταβροχθιζω τώρα 4 5 κομμάτια ήταν δεν τα μέτρησα πήγα κατευθείαν να συνεχίσω με την αγάπη από εκεί που το αφήσαμε Αλλά σκέφτομαι ότι έχω να κάνω μπάνιο ωρε γαμω το κέρατο μου δλδ. Περπατάω με κατεύθυνση το μπάνιο. Αφού λουσω το μαλλιά και πληνω το σώμα μου σκουπίζω και φοράω τα εσώρουχα μου και από επανω τις αγαπημένες μου πιτζάμες με χάμπουργκερ. Καλε από το παζάρι Τιμή προσφοράς 10 €έλα πάρε πάρε κοσμε είστε καλά που θα έχανα τέτοια  ευκαιρία δεν βρίσκεις τέτοια στις μέρες μας《για τις πιτζάμες χάμπουργκερ μιλάμε πάντα》ναιιι. Λοιπόν Αφού τελείωσα και αυτό ώρα να συνεχίσω την σειρά μου αλλά βλέπω την ώρα όπου ειναι 12:30 και συνειδητοποιώ ότι Αύριο πρώτη μέρα Σχολείο γκαϊς υπέροχα καταλαβατε την ειρωνεία μου 9 μήνες βασανιστήριο. Πάμε για ύπνο γιατί αύριο θα με μαζεύουν με το κουταλάκι του γλυκού.

++++++

Ακούγετε το τραγούδι που έχω βάλει για ξυπνητήρι και το αφήνω να χτυπάει Ποιος απλώνει τώρα το χέρι για να το κλείσει. Αλλά έχω και άλλο ξυπνητήρι λιγότερο ευχάριστο θα το έλεγα σε 3 2 1
"Σηκωθείτε πρώτη μέρα Σχολείο Άννα έλα σήκω"είπε η μαμα
"Ναι σε λίγο δωσμου μόνο 2 ωριτσες και είμαι κομπλέ"
"ΤΩΡΑ"Ωωωω επειδή δεν έχω όρεξη για φωνές και μόνο. Πάω στο μπάνιο πλένω το πρόσωπο μου και περπατάω προς το δωματιο μου. Αφού φορέσω ενα μπόιφρεντ τζιν και ένα τοπακι βυσσινί σπεύδω προς την κουζίνα πίνω το γαλα μου Γιατί πρωινό δεν τρώω το πρωί πάω βουρτσιζω δόντια φοράω τα all star μαύρα σταρακια μου και είμαι ετοιμη.
"Έλα Θανάση φεύγουμε"φωνα ζω τον μικρο μου αδερφό.
"Έρχομαι να ορίστε πάρε Και και την τσάντα  σου για να βάλεις τα βιβλία"
Ααααα τι καλουλης σκέφτομαι.
"Μην χαίρεσαι δεν το κάνω για σενα για να μην με φωνάζει η μαμά και μόλις έρθουμε σπίτι θα μου δώσεις και 5€" το παίρνω πίσω  αυτό που είπα και πριτσ που θα του δώσω και λεφτά  σφύρα μου κλέφτικα Αθανασάκη που θα μου πάρεις και λεφτα κιόλας. Με αυτά και με αυτά εφτασα στην πρώτη στάση:Σπίτι αλεξας. Ευτυχώς ήταν κα τω και δεν χρειαστείτε να περιμένω
"Καλημέρα λιοναταρακι"την λέω έτσι δεν ξέρω έτσι μου ήρθε και την λεω
"Καλημέρα και κοψ'το"
"Ποτέ"της λέω και μιλώντας φτάσαμε την δεύτερη στάση: Σπίτι Αφροδίτης
"Καλημερα λεαινα"της λέω
"Καλημέρα αλανιαρα"μου λέει
"Είστε έτοιμες να κάνουμε παταγο και να πέφτουν τα γκομενάκι 10-10"
"Γεννήθηκα  έτοιμη "λέει η Αφροδίτη
"Έτοιμη για όλα όλα??"ρωτάει η αλεξα
"Για όλο το πακέτο κούκλα μου"της απαντάει φτάνοντας στην πλατεία όπου εκεί είναι η τρίτη σταση:Η Παυλίνα
"Καλημέρα βατραχε"της λέω
"Καλημέρα"απαντάει ευθυμα
Μιλώντας και γελώντας όσο δεν πάει φτάσαμε στο Λύκειο. Το λύκειο δεν είναι κάποιος καινούργιος χώρος Αφού το Γυμνάσιο που πηγεναμε πέρυσι ήταν ενιαίο με το Λύκειο και οπως καταλαβαίνεται ένα θα πω ΤΑ ΜΑΝΑΡΑΚΙΑ μιλάμε Αλλά έφυγαν και τώρα τπτ ξεραϊλα. Έχουμε την Τρίτη Λυκείου όπου πάει ο αδερφός μου αλλά δεν λέει και πολλά σχεδόν τπτ.
Και τώρα που είπα για τον αδερφό μου που είναι αυτή η ψυχή ψαχνω να τον βρω και τα μάτια μου πέφτουν στην παρέα του όπου μιλάει με τον ΚΏΣΤΑ  από πού και ως που《από εκεί που κλανει η αλεπού》 Εσύ σκάσε και συνεχίζω  ενταχθείκε ΑΥΤΌΣ στην παρέα του αδερφού ναι το ξερά ότι εκαναν παρέα αλλα ε Όχι και να μας βγει ο Κωστάκης κωλος και βρακί με την παρέα του αδερφου μου. Θα τους χαλάσει οχι ότι  δεν είναι χαλασμένοι αλλα αυτος θα του αποτελειώσει.ο Χρήστος μου κάνει νόημα με το χέρι τπυ να πλησιάσω στην παρέα αλλα με την χαρά θα μείνει εγώ εκεί με αυτόν δεν πάω τέλος. Ο αδερφός μου πλησιάζει απορημένος προς στην πάρε μου και χαιρετάει τα κορίτσια
"Και εσύ εδώ"λέει στην Μαρία (ήρθε πρίν  λίγο το ποντικι έτσι την λέω) με ειρωνικό υφος.
"Πρόβλημα?"ρωτάει
"Μεγάλο "της απαντάει
"Λυστο μόνος σου τότε"του λέει επειδή το κλίμα αρχίζει να ζεσταίνεται να υπεθερμενεται Καλύτερα ας επέμβω
"Τι θες Χρήστο"
"Ήθελα να δω πως είσαι και Γιατί δεν ήρθες την στιγμή που σε φώναξα"
"Έ να μωρέ ήθελα να μιλήσω με τα κορίτσια"
"Δεν θα σου δώσει και αναφορά τι θα κάνει"πεταγετε σαν τηννπορδη η Μαρία τα θέλει τό κωλαράκι της
"Εσένα Ποιος σου μιλησε τώρα για σκασμος"
"Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις και σκάσε  κιόλας"
"Παιδιά χτύπησε το κουδούνι πάμε τώρα στην προσευχή"Αφού προχωράμε ανταλασοντας εχθρικές ματιές τα παιδάκια φτάσαμε στην γραμμή. Αφού μαλιασε η γλώσσα του διευθυντή να μιλάει και κάνεις να μην τον ακούει Αφού Εμείς με τα κορίτσια το ειχαμε κάνει μπουζούκια εκεί πίσω χαραμιζομαι τραγουδίστρια πρέπει να γίνω κρίμα να χάσει η κοινωνία  τέτοιο ταλεντο. Πήγαμε στις τάξεις θα είμαι στο τμημα μαζί με την Μαρία και νόμιζα ότι θα είναι και η αλεξα Αλλά οχιιιιιιιι γιατιιιιιιιιι. Αφού τελειωνω την σκέψη μελόδραμα παίρνω τα βιβλία που είναι εκατό κιλά και κατευθύνομαι προς το σπίτι. Έρχομαι μόνη μου επειδή τα κορίτσια ήθελαν να πάμε για καφέ και εγώ δεν ήθελα να πάω. Φτάνοντας στην πολυκατοικία και ο πως είναι φυσικό δεν μπορούσα να ανοίξω την πόρτα με τα βιβλία στο χέρι.
"Θες βοήθεια"λέει εκείνη την στιγμή ο Κώστας που πλησιάζει κρατώντας στα χέρια του τα βιβλία με απόλυτη άνεση.
"Αν μπορείς"του λέω  και ανοίγει την πόρτα.
"Ευχαριστώ"
"Χαρα μου"λέει με μια δόση χιούμορ
"Πως είσαι "Με ρωτάει την ώρα που πάω να ανέβω τις σκάλες ξαφνιαζοντας με. Κάνω μια στροφή ώστε να τον αντικρίσω
"Καλά εσύ"του.λεω προσπαθώντας να μην κοιτάξω τα μάτια του διότι αν τα δω είναι πολύ πιθανό  ότι θα τραυλισω.
"Καλα και εγώ"
"Χαίρομαι"του απαντάω και τότε πιάνει το πηγούνι μου ανεβάζοντας το κεφάλι μου ώστε να δω τα μάτια του
"Δεν είναι πολύ ευγενικό να σου μιλανε και να μην τους κοίτας"μου.λεει χτυποντας την ζέστη του ανάσα κοντά στα χείλια μου Όχι ομως τόσο ώστε να ακουμπήσουν μεταξύ τους. Είπαμε έχουμε και ενα επίπεδο《υπογείου》έστω ας το κρατήσουμε. Και όχι δεν θα τραυλισω τέλος θα του απαντήσω κανονικά.
"Εγώ μπορώ να κοιτάω όπου θέλω Όταν μου μιλάνε εσένα τι σε κόφτει"
"Σόρρυ πιος μίλησέ για κόφτη"
"Ά εντάξει  το εχεις καψει φεύγω για να μην ακουω άλλες πατάτες"μου τραβάει το χέρι λέγοντας μου στο αυτί
"Θα τα ξαναπούμε πολύ σύντομα"και φεύγει μέσα στο σπίτι του κλείνοντας την πόρτα.《κοπέλια κοπέλια το μυαλό σου κρούει τον κοδονα Έφυγε Έφυγε 1 2 1 2 λαμβανεις》τι έχω πάθει επιτέλους φεύγω με γρήγορο βαδιν ανεβενοντας τις σκάλες και ξεκλειδώνωνα μπω μέσα
"Ιζ ενι παντι χειαρ"Πως το έχω όμως το εγγλέζικο ρε παιδί μου φαρσί τα μιλάω η άτιμη απάντηση δεν περνώ και ανησυχώ. Μάλλον κάνεις. Πάω να συνεχίσω την σειρά που άφησα εχτες όμως πρώτα τρώγοντας παγωτοοοοοο.

++++++

Η ώρα είναι 9:30 και βλέπω τόσες ώρες διάφορες σειρές  με καποια διλλήματα για φαγητό βέβαιος
βέβαιος. Νομίζω είναι η ώρα να πάρω τηλ την αδερφή μου να δω τι κάνει.
Ντουτ.... ντουτ..... ντουτ.. ....
"Ναι"
"Ελενη τι κάνεις πως τα περνάς που που εισαι γιατι δεν απάντησες γρήγορα έγινε κάτι η μήπως  εισουν απασχολημένη με άλλου είδους  πράγματα ιφ γιου νοου γοατ αι μην"
"Το τελευταίο το αφήνω ασχολίαστο και προχωράω στα υπόλοιπα ειμαι καλά   περνάω  μια χαλά θέλω να του πεις ψέμματα..."άρχισε να λέει και τραγουδούσαμε μαζί. Μπουκάρει μέσαι ο Θανάσης χωρίς να χτυπήσει
"Που γεννήθηκες σε βάρκα βγενεις χτυπάς ακούς περάστε και ξαναμπαίνεις."χτυπάει και μπενει
"Άκουσες περάσατε ξανά το ίδιο έλα να το βλεπω"χτυπάει
"Περάστε"
"Τι θες "του λεω
" να μιλήσω με την Ελένη εγώ η μάμα ο μπαμπάς και ο Χρήστος ααα και η γιαγιά" ε ρε θα μου φαν την κάρτα
" Άντε και γρήγορα" του λέω δίνοντας του το τηλέφωνο. Επειδή βαριέμαι και δεν ξέρω τι να κάνω ας κοιμηθώ ε τι να κανω δεν έχετε ακούσει το ρητό ο ύπνος τρέφει τα παιδιά και ο ήλιος τα μασχορια είναι εγ εκτελώ με επιτυχία τον πρώτο κανονα  άντε καλυνυχτα.
Η ώρα είναι 11 δεν κοιμάμαι και πολύ ώρα Όταν ακου ω φωνές μέσα από το σαλόνι τι  στο καλό. Πάω με αργά βήματα προς το καθιστικό και βλέπω την μαμα και τον μπαμπά να έχουν μια έντονη συζήτηση δεν θέλω να παρευρίσκομαι εδώ Αυτή την στιγμή και αποχωρο με προορισμό την βεράντα πέρνοντας όμως πρώτα  μια ζακετα επειδή έχει λίγη ψύχρα. Κάθομαι στα κάγκελα παρατηρώντας τα αστέρια με τον ψυχρό αεράκι του Σεπτεμβρίου να χτυπάει το προσωπο μου. Εκεί που κάθομαι ήρεμα ακου ένα ψιτ
"Ρε αννα εδώ κατω"κατεβάζω το κεφαλι μου αντικρίζοντας τον Κώστα
"Πως και ξύπνια τέτοια ώρα"
"Δεν είχα υπνο"αρκεστώ στο να του πω ψέμματα
"Εσύ"τον ρωτάω
"Ούτε εγώ δεν έχω ύπνο άσε που μου αρέσει να παρατηρώ πολύ τον ουρανό τον βράδυ με βοηθάει να σκέφτομαι Καλύτερα"έλεγε με μια σιγουρια.
"Και εμένα μου αρέσει πολύ η νύχτα Αλλά είναι η επικίνδυνη"του εκμιστηρευομαι.
"Αυτή είναι και η μαγιά της"μου λέει. Για λίγα λεπτά η ώρα περνάει χωρίς να πεις κανένας τίποτα.
"Νομίζω είναι η ώρα να κοιμηθούμε έχουμε σχολειο Αύριο"
"Από ποτέ σε νοιάζει εσένα το σχολειο"του απαντάω
"Καλυνυχτα" μου λέει "τα λέμε αύριο"
"Καλυνηχτα" του λέω

5ο Κεφάλαιο ελπίζω να σας άρεσε. Μην ξεχάσετε να πατήσετε αστεράκι και να κάνετε σχόλιο.🙋🙋