Ο νέος γείτονάς μου είναι Bad boy

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 15

Ανεβαίνω στο σπίτι και μπενω τρέχοντας στο μπάνιο. Κατεβάζω το καπάκι της τουαλετας και κάθομαι βγάζοντας στην επιφάνεια όλο τα καυτά μου δακρύα.

Κλάιω με λυγμούς. Γιατί να έχουν γίνει όλο κωλος γαμωτο. Γιατί? Και αν ο Γιώργος είχε παρε ι εμένα και ήμουνα εγώ στην θέση της Αφροδίτης? Δεν θέλω να το σκέφτομαι έχω είδη πολλά στο μυαλό μου αυτή την στιγμή.

"Σκατα"Λέω και πετάω με μια κίνηση όλα τα τα πράγματα από το τζαμακι  του μπάνιου. Σπάνε όλα κάνοντας έναν δυνατό ήχο. Γυαλιά είναι διασκορπισμένα σε όλο το μπάνιο.

"Άννα είσαι καλα"χτυπάει ο Θανάσης από έξω την πόρτα. Ούτε ορέξη δεν  εχω να μιλήσω. Δεύτερο χτύπημα στην πόρτα. Και τρίτο.

"Ρε Άννα είσαι καλά άνοιξε μας"?φωνάζει τώρα και ο Χρήστος. Βλέπω το πομολο να κινείτε πάνω  κάτω.
"Μια χαρά είμαι απλώς πήγα να γλιστρισω και πιάστηκε από το τζαμακι. Αφήστε με να κάνω μπάνιο"

"Εντάξει να προσέχεις"μου απαντάει  από την άλλη πλευρά της πόρτας ο Χρήστος ακούγοντας τα βήματα και από τους δύο να απομακρυνονται.

Βγάζω τα ρούχα και γεμίζω την μπανιέρα με χλιαρό νερό ώστε να ξεθωλοσω λίγο. Βυθίζομαι μέσα με άρωμα από το αγαπημενο μου σαμπουάν. Ένα γλυκός ύπνος πάει να με πάρει αλλα η τάπα φεύγει από την μπανιέρα και το νερό  αρχίζει να φεύγει τρέχοντας. Ξεπλένομαι και τυλίγομαι με την πετσέτα. Ξεκλειδωνω και παω με γρήγορα  βήματα στο δωμάτιο μου.

Ανοίγω την ντουλάπα και περνώ μια φαρδιά φόρμα και ενα εξίσου φαρδι φούτερ. Αφήνω τα μαλλιά μου
κατω ώστε να στεγνώσουν.

Βγενω από το δωμάτιο και παω προς την κουζίνα ώστε να βοηθήσω την μαμά μου με το τραπέζι ήρθαν Πριν λίγα λεπτά αφου άκουσα την μαμά και τον μπαμπά να  μπενουν μέσα.

++++++

8:30. Τα λεπτά περνάμε βασανιστικά αργα. Περιμένω πως και πως να φύγουμε μαζί με  τον Κώστα. Μα τι κανει και αυτό το παιδί τόση ώρα. Το κινητό μου δονειται στην κλήση.

Πατάω αποδοχή και περιμένω.
- έλα Κώστα τι ώρα θα φύγουμε?
- Τώρα είσαι έτοιμη?
- Ναι έτοιμη είμαι
- ωραία κατέβα και περίμενε με στην είσοδο της πολυκατοικίας
-Οκ.
Λέω και το κλείνω. Περνώ το κινητό τα κλειδιά και ενα σουγιά που ειχα από τον μπαμπά για καλό και για κακό. Τώρα  έρχεται το δύσκολο σημείο... ανάκριση 3 βαθμού

Ανοίγω την πόρτα από το δωμάτιο και παω προς το σαλόνι όπου βλέπω τους γονείς μου να βλέπουν τηλεόραση και τον Θανάση να παίζει στο λάπτοπ. Ο Χρήστος τέτοια ώρα σίγουρα θα έχει φροντιστήριο.
"Μαμα,μπαμπά. Θα πάω μια βόλτα με τα κορίτσια"λέω και φυσαω μια τούφα από το μαλλιά μου έχει μπει μπροστά στο πρόσωπο μου.