"Her bana beni sevmediğini söylediğin zaman ben yıkılıyorum bahar."
"Ne yapıyım?!"
"Beni sevdiğini söylesen olmaz mı?"
"Ben yalan söylemeyi sevmem beni kendinle karıştırma!"
"Offff offff keşke ölseydim soğukluktan!"
"Tövbe de!Allah korusun."
"Bak seviyorsun işte yadi bahar."
"Yok yani ben insanlık görevim diye!"
"İyi öyle olsun!Duşumu kendim yaparım!"
Ben cevap vermeden kalktı gitti.Suyu açmıştı sesler geliyordu.Ben de o sırada ona havlu filan hazırladım.Çeketini yatağın üstğne bırakmıştı ben onu kaldırdım cebinden bir fotoğraf çıktı üstünde bir kadın vardı annesiydi heralde.Yani benziyorlardı.Sonra yavuz çıktı duşdan ses yoktu ordan anladım.
"Yavuz?Havlu lazımı?"
"Gerek yok!"
"Tamam."
Yavuz dışarı çıkmıştı üstüne eşyalarını giymişti,sacları ıslaktı su yere akıyordu.Elimdeki fotoğrafı gördü gözleri doldu.
"Yavuz bu kadın kim?Annen mi?"
"Bırak şunu!"
"Ne bağırıyorsun be!"
"Sen benim eşyalarımı mı karıştırıyorsun?"
"Ya yere düştü yavuz ben nerden biliyim!"
"Ben gidiyorum!"
Kapıya doğru yol aldı ama sonra durdu.Geri dödü mavi gözleri doluydu gelip bana sarıldı.Ben de karşılık verdim be kadar nefretetsem de sarıldım.
"Yavuz?"
"Annem."
"Ne?"
"Annem o benim keşke olmasaydı."
"Yavuz sen ne diyorsun?!Bak benim hiç annem olmamış ben yetim zavallı bir kızmışım annem olsun çok isterdim."
"Senin organlarını satan bir anne istermiydin bahar!"
Ben orda öyle donup kalmıştım anlatmaya başladı benim gözlerim dolmuştu.
"Annem bana sevgisini hiç göstermedi bu yaşıma geldim...Babam annemin hamile olduğunu öğrenince çekip gitmiş. Yedi yaşındaydım,o günü dünmüş gibi hatırlıyorum.Annem beni parka getirmiş gibi yaptı.Ben de inandım daha çok küçüktüm ve annemle hiç parka girmemiştim.Beni parka değil bir depoya getirdi.Ordada doktor gibi birşey vardı.Anneme bir zarf vardı içi para doluydu annem yüzüme bakmadan arkasını dönüp gitti.Ben orda bağrıp cağırdım ordaki adamlar bana acıyıp bir adama verdiler.O adam da beni her gün dövdü akşam olsun sabah olsun.Ama en çok neye canım yanıyordu biliyormusun..."
"Neye?"(hıçkırıkla)
"O adamlar bana açıdı ama annem açımadı."
İkimizde ağlıyorduk.Ben yavuza sarıldım.Beni sevdiğini biliyorum ben de ona boş değilim ama bu aralar ona çok sinirliydim söyleyemezdim.Neyse işte beni sevdiğini biliyorum üzülmesin diye onu yanağından öpdüm.Gözlerimin içine bakıp beni dudağımdan öpmeye başladım.Açıtmıyordu tutkuyla öpüyordu.Ben de bir an kendimi kaybettim onu öptüm.Beni yatağa yatırdı yine aynı şeyi yapacak diye çok korktum ama izin verdim.Bilmiyorum neden.
"Yavuz biraz duralım artık."
"Olmaz."
"Yavuz lütfen."
