Heighman: My Vampire Lover

Chapter Two

Chapter Two

Ayesa Montefalcon's Point of View

"Ayesa," napatingala ako sa nagsasalita. I am currently eating my lunch dito sa canteen. Ngumiti ako sa kanya na agad din niyang sinuklian ng isang ngiti din. Hala, ang puso ko! Ang guwapo naman talaga ng lalaking ito.

Hindi ko malaman kung bakit ganito na lang ang nararamdaman ko simula ng makilala ko si Heighman. Mahigit isang buwan na kaming magkaklase at masasabi kong suplado siya. Suplado siya kapag kinakausap siya ng mga kaklase namin pero iba ang pakikitungo niya sa akin. Hindi siya madamot na bigyan ako ng ngiti niya pero sa iba ay nakasimangot na siya. Naalala ko tuloy noong hinihingi ang number niya ng isa kong classmate na binabae at tinitigan lang niya sabay inambahan ng suntok. Tumakbo tuloy at hindi na lumapit sa kanya.

"Ikaw pala Heighman." Sabi ko.

"Puwede ba akong umupo dito?" tanong niya at tumango naman ako bilang sagot.

"Oo naman." I said at kinuha ang bag ko na nasa table. Umupo naman siya sa harapan ko at sumipsip sa hawak niyang tumbler. Akala ko maglalabas siya ng pagkain niya pero nagtaka ako nang mapansing hindi siya kumakain, umiinom lang siya ng soda o juice? hindi ako alam kung soda o juice nga iyon kasi nakalagay ito sa isang tumbler.

"Kumain ka na ba?" tanong ko sabay kagat sa ulam kong hotdog. Iba talaga lasa ng hotdog kapag hindi Tender Juicy. Pasensya na, fan ako ng TJ Hotdog eh.

"Oo." Sagot niya at sumipsip na naman sa tumbler niya.

"Ano ba yang iniinom mo?" curious talaga ako eh, napaka-tsismosa ko naman at pati iniinom niya ay tatanungin ko.

"Ah ito ba?" sabay taas ng hawak niya, tumango naman ako.

"Softdrink. Galing England."

"Masarap ba ' yan?" nacucurious nga kasi ako. Naku Ayesa, pigilan mo ang sarili mo kakatanong. Baka kung ano isipin ni Heighman sayo. Paano ba naman kasi ay sarap na sarap siya sa iniinom niya.

"Oo. Gusto mo?" alok niya at iniabot ang tumbler niya.

"Naku, 'wag na." Pagtatanggi ko. Baka sabihin niya buraot ako eh.

"Sige na tumikim ka na. Kapag nagustuhan mo, dadalhan kita bukas nito. " Tapos ay inabot niya 'yung iniinom niya. Dahil nga curious ako kasi nga sabi niya from England pa, imported na drink ay kinuha ko rin naman at tumikim. Paghigop ko sa straw ay agad kong nalasahan ang softdrink na ito. Ah ganito ba lasa ng softdrink na imported? kakaiba ang lasa. Parang metalic na ewan. Parang ferous sulfate ang lasa. Ah basta! Hindi ko maexplain.

"Masarap di ba?" binalik ko na sa. kanya ang tumbler at pinipilit hindi mapangiwi sa nalasahan ko.

" 'Di gaano. Anong softdrink ' yan? kakaiba ang lasa eh. Parang metalic. Ganyan ba talaga ang lasa niyan?"

Pero imbes na sumagot ay ngumiti lang siya sa akin. Napatitig tuloy ako sa mukha niya. Lalong lalo na sa mga mata niya. Taga England siya pero mukha siyang asian. Singkit ang mga mata niya at maitim. Pakiramdam ko ay kinakain ako ng mga matang iyon. Pakiramdam ko kilala ko ang mga matang iyon.

"Ayesa, okay ka lang?" nabalik ako sa realidad nang magsalita siya. Grabe, nakakahiya. Harap-harapan ko siyang pinagmamasdan. Naku Ayesa, umayos ka!

"Ah eh oo. Ang ganda kasi ng mga mata mo eh." Shocks! Ano ba itong nangyayari sa akin?

"Ano Heighman... what I mean is---"

"Good to hear that," putol niya sa sinasabi ko na siya namang pinagtaka ko. "Gustong-gusto kong nakakarinig ng mga papuri galing sayo." Patuloy niya. Tumayo na siya at nagpaalam sa akin. Ako naman ay naiwan na nagtataka Napaisip tuloy ako. Sa pagkakaalam ko ito ang unang beses na purihin ko siya ng harap harapan. Sa isip ko lang naman siya pinupuri, nakakahiya siyempre na sabihin sa kanya na poging pogi ako sa kanya.