Cheat me, b brave story

Hoofdstuk 18, Falling

Veer POV:

Heel even vlieg ik. Ik voel me vrij. Bevrijd van de wereld. Bevrijd van mezelf. Bevrijd van alle dingen. Ik voel dat iemand mijn pols grijpt en met een klap kom ik tegen de zijkant van de brug aan. Ik doe mijn ogen open. Ik hang boven het water. De greep om mijn pols versterkt. Ik kijk naar boven. Daar staat Kaj. Híj heeft mij vast en probeert met al z'n kracht mij vast te blijven houden...Maar zo gemakkelijk is dat niet. Laura en Dioni staan er ook opeens. Wat doen ze hier? Ik kijk ze droog aan. 'Godzijdank, je leeft nog', zegt Laura blij. Ik kijk haar aan. 'Alsjeblieft ga nooit meer een poging tot zelfmoord doen', zegt Laura. 'Niemand heeft me toch nodig', zeg ik. 'Wel, ik', zegt Kaj. 'Wij ook', zegt Dioni. 'Dat we boos op je waren betekent niet meteen dat we je dood willen', zegt Laura. Ik antwoord niet. Ik weet niet wat ik moet doen. 'Ik wil het nog is proberen', zegt Kaj. Ik kijk opgewekt naar hem. Huh, zei hij dat serieus? Wilt hij serieus nog een keer een relatie met mij? 'Vind je nog steeds leuk, alleen niet vreemdgaan dan', zegt Kaj. 'jjja', stommel ik. Hij laat me met 1 hand los en probeert wat te pakken in zijn zak. Ik hou hem met mijn hand ook vast. Ik kijk naar beneden. Oké. Ik ben ze zo dankbaar. Anders was ik nu... Ik zucht. En Kaj...Die wilt het gewoon nog een keer proberen. Met mij! Ik glimlach. Ik ontspan en laat daardoor zijn arm meer los. Nee. Shit. Mijn arm glijd langzaam uit zijn greep. 'Kaj', zeg ik. Hij kijkt op en ziet wat er is. Te laat. Ik val al naar beneden. Ik kom met een knal in het water en zak meteen naar beneden. Ik probeer naar boven te komen, maar het lukt niet. Die tas. Die is zo zwaar dat die me beneden houd. Ik probeer mezelf los te krijgen. Het lukt niet. Ik heb het té goed vast gemaakt. Ik geef een ruk aan de tas. Heel even komt hij naar boven, maar hij knalt weer op de grond. Ik raak in paniek. Shit. Wat moet ik doen?!. Ik krijg geen adem meer. Shit. Ik hap naar adem, maar hap water in. Nee. Nee nee nee. Ik ga stikken. Ik zie nog iemand in het water springen. Dan word het zwart voor mijn ogen...