Cheat me, b brave story

Hoofdstuk 19, Bye bye bye

Kaj POV:

Elke dag zit ik in het ziekenhuis. In de hoop dat Veer wakker word. Als ik meteen in het water had gesprongen was ze nu spring levend. Maar ik wist niet wat ik moest doen. Het was Dioni die op het idee kwam en toen sprong ik er meteen in. Ik haalde de zware inhoud van de tas eruit en kon haar mee naar boven nemen. Toen kwam de ambulance en ze gaven haar zuurstof. Ze ademde weer, maar ze wisten toen nog niet dat de schade zo groot was. Haar organen konden zo kort niet zonder adem en sterften af. Ze ligt nu al 6 weken in het ziekenhuisbed...en ze word maar niet wakker. De dokter komt binnen. 'Kaj, we zijn bang dat ze nooit meer wakker word. Een paar belangrijke organen zijn  afgestorven. Normaal gebeurt dat niet zo snel bij zo'n korte ademgebrek, maar zij is er heel erg gevoelig voor en kan niet zonder adem', zegt de dokter. Ik kijk naar hem en dan weer naar Veer. Ik zucht. Ik weet al wat hij hiermee wilt zeggen. Maar het is zo moeilijk. Veer's ouders hebben het ook zo zwaar, die komen altijd om 7uur. 'Ik heb dit ook al tegen haar ouders gezegd', zegt de dokter erachteraan. Ik knik. Het is allemaal mijn schuld. 'En ze waren er mee eens dat het geen zin meer heeft en dat we de stekker er beter uit kunnen halen', zegt de dokter. Nee. Nee nee nee. 'Dus dat ga ik zo doen', zegt de dokter. Veer's ouders komen binnen. Haar moeder heeft gehuild dat zie je. Ze kijken triest. Vind zo zielig voor ze. De dokter knikt naar ze. Nu gaat het gebeuren. Hij trekt de stekker eruit. Stiekem hoop ik dat ze ervoor snel wakker word. Maar dat gebeurt niet. Je hoort een harde piep. En ze is gestopt met ademen...