-Ablaa...şştt uyan kalk bak gerçekten şimdi şurada elimdeki şişeyi kafandan aşşağıya doğru akıtırım haberin olsun...
-Elif ablacım lütfen dürtükleme canımın yaşama kat sayısı azaldı bak cidden.
Eflin yataktan kalkmak istesede sanki uzun bir yolculuktan gelmiş gibi kaldırdığı elini santim santim geri çekiyordu.O geri çekildikçe pes etmeyen bir kardeşe sahip olduğu için dürtüklemelerden kurtulamıyordu-üzüldüm onun adına-ayağa kalktığında iç çekerek"tama kalktım sevgili kardeşim"elif söze atılıp
"ben mutfaktayım sende buraları toparla hem bu gün sucuklu yumurta ziyafeti benden"
Elif odadan çıktıktan sonra Eflin ayağa kalkıp yatağını toparlarken salondan gelen haber seslerine gözlerini devirip yatağına odaklanmayı tercih etmişti.Eflin her zaman her işi yaparım der yapamadığı ve nefret ettiği tek şey yatak toplamak olduğunu söylerdi annesine.Yatakların hepsi toplandıktan sonra hızla banyoya geçip aynaya bakarak kendi kendine
"Bu gün yeni bir gün Eflin.Farzetki yeni bir sayfa her defasında takma küçük şeyleri kafana sıkma canını tatlı kız"deyip elini yanağına götürüp fıstık aldıktan sonra saçları en doğal haliyle toparlayıp yine kendi kendine"yaratıcılıkta son moda Eflin"deyip yine kendine göz kırptı.Tam mutfağa gidecekken Demir Bey -yani babası-"ekmek al"Eflin kafasını olumlu anlamda sallayıp
"tamam baba"Eflin içinden kendince laf ederek mutfağa girip para kutusundan yeterli miktarda parayı çıkarıp
"annecim ben ekmek almaya gidiyorum...bu arada Elif sucuklar senin kadar güzel kokuyor kardeşim"deyip sırıttı.
LÜTFEN YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN RİCA EDİYORUM...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEFESİM
Ficción GeneralDaha ne kadar dayanabilirdiki narin bir beden... Üstünden gelemedi ama iyi yürekliydi.Güçlüydü,yılmadı.dayandı... SONUCUNU SORARSANIZ TAHMİN ETTİĞİNİZDE DAHA İYİ BELKİDE DAHA KÖTÜ BİTTİ... Nefesin benim nefesim..Eğer soruyorsan sensiz olmayı...biraz...
