A painter

1

Louis kağıt ve kalemini aldı ve bir ağacın altına oturdu. Karşısında çalışan köylüleri izledi bir süre. Sonra kalemini yavaşça kağıdın üzerinde gezdirdi. Bir süre sonra yaptığı resime kendisini kaptırdı ve nerede olduğunu unuttu. Bu her zaman oluyordu. Ne zaman resim çizmeye başlasa nerede ve kim olduğunu unutuyordu. Sadece kendisi ve resimleri oluyordu.

Resminin bittiğini düşünürek kafasını kaldırdı. Güneş daha yeni doğuyordu ve buradaki insanlar kendi emekleriyle uğraşarak karınlarını doyurmak için bütün yaz çalışıyorlardı. Ayrıca kış olunca da çalışıyorlardı. İşleri hiç bir zaman bitmiyordu.

Louis çok yalnızdı ve bu yalnızlığını resimleriyle kapatmaya çalışıyordu. Resimleri onun arkadaşıydı. Ama ne yazık ki bulunduğu bu dönemde sanata hiç saygı duyulmuyordu.

Çoğu ressam, resimlerini sadece para kazanmak için yapıyordu. Oysa Louis, verilen bu yeteneğin kutsal olduğunu düşünüyordu.

Çizdiği resimlerin güzel olduğunu düşünüyordu ama kimse ondan resim almıyordu. Çünkü insanlar onun garip ve deli olduğunu düşünüyordu.

Louis deli değildi. Gördüğü şeylerin gerçek olduğuna neredeyse emindi. Ne gördüğünü tam olarak anlayamıyordu ama yeşil gözleri çok iyi ayırt edebiliyordu. Ayrıca gördüğü kişinin kıvırcık saçları olduğunu da ayırt edebilmişti.

Louis oturduğu yerden kalktı ve aç bir şekilde evine gitti. Uyursa açlığını unutacağını düşündü. Açlıktan uyuyabilecek miydi bilmiyordu ama denemeliydi. Louis çok fakirdi çünkü bir mesleği yoktu. En iyi yaptığı şey resimleriydi ama onu da kimse almıyordu.

At arabalarına baktı. Ne kadar da uzun zaman olmuştu binmeyeli. Her yere yürüyerek gitmek zorundaydı çünkü ona para ödeyecek parası da yoktu. Kardeşi ona yardım ediyordu ama bu da Louis'nin gururuna dokunuyordu. Ama yine de her zaman parayı alıyordu çünkü ölmek istemiyordu.

Şanslıydı ki ailesi ona yardımcı oluyordu. Ailesinin de durumu pek iyi olduğu söylenemezdi ama bir şekilde oğullarına para gönderebiliyorlardı.

Evine geldi ve genç kadına baktı. 1-2 ay önce sokakta terk edilmiş ve aç bir şekilde bulmuştu bu kadını. Üstelik hamileydi.

Louis ne yapacağını bilememişti ama kadını o şekilde bırakmayacağından kesinlikle emindi. Çocuğu doğana kadar onunla kalabilirdi. Belki babalık bile yapabilirdi.

Kadın hoş bir kadındı ve iyi anlaşıyorlardı. Bazen Louis onu model olarak kullanıp onu çiziyordu.

Louis yatağına girdi ve düşündü. Kadın hamileydi. Çoğu zaman yemek yiyemiyorlardı. Sokakta yaşamasıyla Louis'nin yanında yaşamasından pek bir farkı yoktu. En azından sokaktan daha sıcak bir evim var dedi kendi kendine. Ne yapacağını bilmiyordu ama buna kesinlikle bir çözüm bulmalıydı.