Xoxo the new me

Hoofdstuk 2

'Mam?' vroeg ik toen ik in de keuken kwam. Mam reageerde niet. 'Mam?' vroeg ik nog een keer. 'Ik had nooit gedacht dat je zo laag zou zakken tot zijn niveau.' mompelde mijn moeder zachtjes, waarna ze zich naar me toe draaide. 'Wat?' vroeg ik. 'Waar heb je het over?' 'Dat je Carter hebt neergeslagen.' zei ze. 'Mam, geloof je nou echt dat ik dat zou doen? Isaiah heeft het gedaan.' zei ik. 'Waarom moest je dan nablijven?' vroeg mam. 'Dat weet ik zelf ook niet. Carter sloeg me en ik moest ineens nablijven.' 'Waarom sloeg hij je?' 'Omdat ik hem uitschold als "klootzak", omdat hij weer met Isaiah aan het kloten was.' legde ik uit. Carter kwam de keuken inlopen, en keek me met een vieze grijns aan. Ik liep de keuken uit en voelde hoe hij zijn hand langs de mijne af liet gaan. Ik trok snel mijn hand terug en liep de eetkamer in. Ik pakte mijn tas en rende door de woonkamer heen de gang ik. Ik rende de trap op en ging mijn kamer in. Ik deed de deur dicht en draaide hem gelijk op slot. Ik gooide mijn tas neer en pakte mijn telefoon eruit. Ik zag dat ik een paar berichten had van Isaiah.
Alles goed daar? Het spijt me dat jij ook moest nablijven...
Ik hoop dat Carter je met rust laat, en niet jou nu nog meer gaat kutten door wat ik heb gedaan
Dat voelde trouwens heel erg goed, toen ik hem neersloeg
Zijn die bokslessen toch nog ergens goed voor ;)
Ik sms'te hem terug dat tot zover alles goed ging, en dat er niets aan de hand was. Toen ik dat had gedaan legde ik mijn telefoon neer. Ik hoorde geklop op mijn deur en draaide mijn hoofd ernaar. 'Wie is dat?' riep ik. 'Ik.' hoorde ik iemand roepen. 'Wie is ik?' riep ik. Onze muren en deuren waren heel erg geluiddicht, en daarom was het moeilijk te verstaan wie wie was. 'Frank.' riep de persoon. Ik zuchtte en stond op. Ik liep naar de deur en bleef even staan. 'Wat kom je doen?' vroeg ik. 'Doe even die deur open.' zei Frank. Ik twijfelde even, maar draaide toen de deur van het slot. Gelijk werd de deur open geduwd, en deinsde ik achteruit. Carter kwam binnengestormd en deed de deur achter zich dicht, en op slot. 'Ik kom sorry zeggen.' zei hij. 'Waarom zou jij sorry zeggen?' vroeg ik. 'Pap en Penny komen zo luisteren hoe ik mijn excuses aanbiedt, dus je gaat meewerken.' siste Carter. Penny was de afkorting van mijn moeders naam, Penelope. Niemand noemde haar ooit bij haar volledige naam, omdat dat geen fijne naam was om uit te spreken. 'Waarom moet ik meewerken?' vroeg ik. 'Omdat ik niet echt mijn excuses aanbied, nerd.' 'Oh ik zie het al, je gaat je excuses niet aanbieden omdat je een mietje bent. Te bang om het te zeggen. Als mam en Frank erachter komen dat je dat niet doet, dan krijg je zeker helemaal niks voor je zeventiende verjaardag? Arme jongen.' daagde ik hem uit. Carter gaf me ineens een harde duw, waardoor ik op mijn bed belandde. Hij kwam boven me hangen en duwde me hard in het bed. 'Hou je mond, en speel mij.' siste hij. Mijn ademhaling stokte en mijn hart zat in mijn keel. Een traan liep vanuit mijn ooghoek naar mijn oor, omdat ik lag. 'Huil je nu? Man, je bent echt een miet.' Ik knipperde mijn tranen weg en keek omhoog, recht in Carters ogen. Ze waren groen, een hele mooie groen. Zo'n groen waarvan iedereen kon zien dat het groen was, niet zo'n groen waarbij je het kon verwarren met blauw. Carter kwam dichterbij, en ik zag zijn donkerblonde haar half voor mijn ogen vallen. Oh God, wat was hij knap. Ik zat vast in Carters blik, kon me niet bewegen. Iets in me zei dat dat niet nodig was, dat ik met hem bevriend kon worden, en misschien zelfs meer, maar zodra ik dan weer met mijn verstand nadacht wist ik dat dat bullshit was. Carter was een eikel, de grootste, maar ook knapste klootzak die er bestond. Hij had al veel vriendinnen gehad, en een paar daarvan waren misbruikt. Dat ging mij niet overkomen. Maar, altijd als je zoiets voorspelde gebeurde het tegenovergestelde. Carter zijn lippen raakten de mijne, en hij opende zijn mond. Ik perste mijn lippen stevig op elkaar, maar voelde ineens hoe Carter me in mijn arm kneep. Ik wilde een gil geven van de pijn, maar opende daardoor mijn mond. Carters tong ging mijn mond in, en ik besloot het heek even mee te spelen. Zodra het kon, beet ik heel erg hard op Carters tong. Hij deinsde achteruit en riep allerlei scheldwoorden. Ik was ondertussen alweer gaan zitten en was weggekropen van Carter. 'Bitch!' schreeuwde hij, terwijl hij op zich heen zocht. Hij greep mijn tas van de grond en haalde ermee uit. De tas, die nog vol met boeken zat, vloog tegen mijn hoofd aan, waarna ik gelijk niks meer voelde. Ik hoorde nog hoe een glas hard kapot viel, en het laatste wat ik hoorde was Carter die zwaar ademhaalde.

'Het was zelfverdediging! Ze wilde me gaan aanvallen, en terwijl ik achteruit liep viel ik over haar tas. Ik wilde haar ermee wegjagen maar hij kwam tegen haar hoofd.' hoorde ik Carter hysterisch uitleggen. Ik knipperde een paar keer en keek op. Ik lag op mijn bed en draaide mijn hoofd naar mijn deur, waarna ik een pijnlijke steek van mijn nek naar de linkerkant van mijn hoofd voelde gaan. Ik piepte een keer, en gelijk ging de deur open. Mam kwam op me afgerend en keek me bezorgd aan. 'Gaat het?' vroeg ze gelijk. 'Mijn hoofd doet pijn.' mompelde ik. Mam begon te vertellen wat er was gebeurd en hoe bezorgd ze was, maar ik luisterde niet. Ik wist zelf wel wat er was gebeurd, en daarvoor ging Carter boeten. Ik liet me dit niet zomaar aandoen.