Şiir Kitabım

Son bahar

Dök içini satırlara kalanlar benim olsun
Kapılma aşkın girdabına ölümcül pençelerle boğuşursun
Dipsiz kuyu misali indikçe inersin ama sonu gelmez
Herzaman bir başka bahara ertelersin platonik olan sevgini
Ama her bahar ayrı dökersin yapraklarını usul usul
Soyutlarsın kendini hayattan
Hissizleşirsin
Arınırsın duygularından
Bir başka bahara ertelersin herzaman mümkün olmayanları
bir umut oluşur gözlerinin taa en derinlerin de
Ama her bahar sonbahar gibi geçer yüreğinin burkulan yerinde
Mutsuzluğun satırlara yetmez çünkü hiçbir yazar yazamaz yüreğindekilerini
Zeynel Çakar