Şiir Kitabım

Uçmak

Uçmak geliyor aklıma
Karanlığa doğru,
Yarım kalmışlıklarla.
Kanatlarımı açmalıyım,
Uçmak için.
Kırılan sol kanadım
Kanıyor oysa,
Ona rağmen uçmalıyım.
Dağlara,
Tepelere,
Denizlere,
Çiçeklere,
Ve rüzgara binmeliyim.
Evet uçmalıyım
Gönüllerin kara bağladığı
Yerden,
Gözlerden ırak yerlere.
Belki de uçmak için küçülmeliyim
Öyle bir küçülmeliyim ki,
Tohumun toprağı yardığı yerde
kendime yer etmeliyim.
Uçmak geliyor aklıma
Karanlıktan aydınlığa,
Aydınlıktan,
Gözlere,
Yüreklere,
Umutlara,
Sevdalara,
Ve gün yüzüne çıkacak yarınlara
Yani şafağa.!
Sonra güneşe.
Güneş ışınlarıyla toprağa
Düşmeliyim.
Yeni filizlenecek olan,
Tohumda yer etmeliyim,
Toprakta yeniden,
Hayat bulmalıyım.

Zeynel Çakar