KARŞI KOMŞUM / Jeon Jungkook

-6-

Seokjin beni kendine çekti. Onun geniş omuzları kızları korkutmuş olacak ki tıslayarak geri çekildiler.

"Neden bana yardım ettin ?"

"Biz yardım etmeyi seven insanlarız."

Cümlesindeki imayı duymamış gibi yaparak sınıftan çıktım. 

Dün adının Jungkook olduğunu öğrendiğim karşı komşumun yanına gittim. Pardon daha doğrusu Jimin'i pataklamak için.

"Ooo kimler gelmiş."

"Sen bir sus Taehyung."

"Niye öyle dedin ki şimdi."

Bi dakka ya bu şimdi tatlı mı oldu ne ? Tamam kendime geldim.

"Jimin."

"Emredin sultanım."

"Oğlum bi yavşamadan dur artık."

Jimin Yoongi'ye 'sus lan mal' bakışı attıktan sonra yanımda yürümeye başladı.

"Artık benimle saçma sapan konuşmaktan vazgeç."

"Niyeymiş o ?"

Harbi ben neden böyle bir şey dedim ki. Neyse hadi çalış saksı çalış...

"Çünkü...Benim hoşlandığım biri var."

"Efendim ?!"

"Duydun işte !"

Kocaman açılmış küçücük gözleri hafızama kaydederek havalı bir şekilde uzaklaştım. Artık yanıma yaklaşırken iki kere düşüneceğine eminim. Onun da prensipleri var. Hoşlandığı olan kızdan uzak durur. Şuan düşündümde ben 2 yıldır niye hiç bu taktiği uygulamadım ?

O da benim beynimin güzelliği.

Yaklaşık yarım saat sonra ilk dersin zili çaldı. Ders bedendi. Bu , girmek istediğim son dersti ve zaten girmeyecektim. Kimseye görünmeden sınıfa çıktım.

Ama sınıfta öfkeden deliye dönmüş bir Yoongi görmeyi beklemiyordum.

"Sana güvenmiştim."

"Anlamadım."

Ben sınıfın köşesine sinmiş bana bağıran onu izliyordum. Cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı kilitledi.

Onu nereden bulmuştu ki ?

"Yoongi...Ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum."

"Kimseye anlatmayacağını söylemiştin."

Geçen geceyi hatırladım.

"Ben kimseye bir şey söylemedim."

"Peki ya benim durumumu gizli bir hesaptan okulun ana sayfasında paylaşan kimdi ?"

Gittikçe sinirlendiğini hissediyordum. Konuşmadan ona baktım, ben böyle bir şey yapmamıştım.

Benim sessiz kalmam onu sinirlendirmişti. Yanındaki sandalyeyi alıp duvara fırlattığında çok rahat bir şekilde bana zarar verebileceğini anlamıştım.

"Ben...Bir şey yapmadım Yoongi. Yemin ederim."

"Bu saatten sonra sana inanmamı bekleme."

Bana doğru yaklaşmaya başladığında dövüş sporlarıyla ilgilendiğimi hatırladım bana dokunamazdı bile.

Üstüme doğru bir hamle yaptığında kenara çekilmem kafasını duvara vurmasına sebep oldu.

Birkaç kez bana karşı atak yapmaya çalıştı ama başarılı olamayınca beni kenara kıstırmaya başladı. Onunla daha fazla uğraşmak istemediğimden bacak arasına güçlü bir tekme attım. O acıyla kıvranırken elinden düşen anahtarı aldım ve sınıftan çıktım.

Diğer kitaplarıma da bakabilirsiniz.