Can sinirimi oldukça bozmuştu.O benimle bu şekilde konuşabiliyorsa ve hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsa bende ona aynısını yapacaktım.-tabi hiçbir şey olmamış gibi davranmayacaktım.-
Can'a hala baktığımı fark edince bir hışımla yerimden kalkıp ;
"Bizim kızlarla ufak bir işimiz vardı." diyip kızlara ufak çaplı bir bakış attım.Anlamış olacaklar ki , diğerleri birşey anlamadan hemen söze daldılar.
"Ah evet.Alışveriş merkezine gidecektik."diye karşılık verdi Sena.Bunun üzerine Nazlı
"Malum indirim olunca fiyatlar oldukça düşüyor."dedi.
"Bizede gidip bakmak düşer."diye ekledi. Sena.
Nazlı lafa dalıp"Hadi bize müsade.Daha çok işlerimiz var beyler." diye devam ederek beni kurtardılar.Onlara minnettardım.
Erkekler ufak çaplı kahkahalarını atınca Can ve Ege söze girdiler ;
"E biz bıraksaydık sizi?"dediler.
Kurtarıcım Nazlı hemen devreye girip ;
"Yok.Yok.Biz yürüyerek gideriz.Zaten çok da uzak değilmiş."dediğinde Sena Ege'yi öptü.Ben ve Nazlı da "Görüşürüz çocuklar."diyerek hep beraber çıkışa doğru ilerlemeye başladık.
Kızlarla kol kola girip yolumuza devam ettik.Okulun kapısından çıktığımızda arkamıza son bir kez dönüp peşimizden gelip gelmediklerine bakıp , emin olduğumuzda önümüze dönüp bir "Oh." çektik.
Sena "Yine ucuz kurtulduk kızlar."diyince hepimiz kıkırdadık ve yürümeye devam ettik.
Sena yolda durunca Nazlı 'da durdu ve ;
"Nisa neyin var? İyimisin? Birşeyin yok değil mi?"diyip soru yağmuruna tutunca Nazlı da aynı şekilde sorular sormaya başladılar.
"Gerçekten bir şeyim yok kızlar.Sorduğunuz için sağolun.Hepiniz iyi ki varsınız.Sizi çok seviyorum." diyip ikisine de gülümsedim.
İlk başta Zeynep olmak üzere ; hepsi sırayla yanağıma sulu öpücüklerini bırakıp "Bizde seni seviyoruz canım."dediler.Ah.Onlarda olmasa ben ne yapardım.
AVM'ye geldiğimizde ilk önce yemek yemeğe karar vermiştik.Daha sonra ise eğlenecektik.Alışveriş yapmayacaktık.
Yemeklerimizi alıp boş bir masa aramaya başladık.Hey mübarek.Ne kadar çok kalabalıktı.Bayram değil seyran değil.
Biz böyle masa ararken bizim gibi topluca bir grup erkek yanımıza sırıtarak geliyorlardı.Huylanmadım değil hani yakışıklılar falan ama bilmiyorum tuhaf gibiler.
"Masa mı arıyordunuz?" dedi tanımadığım bir çocuk.Yakışıklıydı ayrıca.
Etrafımıza bakınmaya başlayınca tanımadığımız bir diğer çocuk"Şuradaki masada biz oturuyorduk.Hala bulamadıysanız orada oturabilirsiniz."dedi.Kızlarla birbirimize baktık.
Daha sonra başka boş masa olmadığını anlayınca pes edip oraya oturmaya karar verdik.Çocuklara teşekkür ettiğimizde sırıtıp "Bir şey değil." dediler.İyi ki erkekler burada değildiler.Herhalde onlar da burada olsalardı sonumuz pek de iyi gitmezdi.Bizde o masaya oturup yemeklerimizi yemeğe başladık.
Yemeklerimiz bitince herkez karnını tutuyordu.Nazlı sayesinde çok gülmüş ve karınlarımızıda doyurmuştuk.Şimdi ise buz patenine gitmeye karar vermiştik.
Kızlarla buz pateninin yolunu tutarkan önümüzü bir grup erkek kesmişti.Bir dakika bunları hatırladım.Az önce bize masalarını feda eden yakışıklı çocuklar.Ah.Ne yapacağız biz şimdi bunlarla.
Aralarında tanımadığımız hafif esmer ve ela gözlü olan çocuk konuşmaya başladı.
"Ooo nereye böyle kızlar."dedi.O zaman ne yapıcağımızı bilemedik.Kaçsak nereye kaçacaktık.Çok tenha bir yere gelmiştik.Kahretsin.Sıkıştırmışlardı bizi.Çocuklar bize bir adım attılar.Refleks olarak bizde bir adım geriye gittik.
Onlar geldikçe biz de geriye doğru gittik.Kafamın duvarla birleşmesiyle ağzımdan bir "Ahh" sesi çıktı.
Artık kapana kısılmıştık.Çocuklarla aramızda nerden bakılsa 10 cm. filan vardı.Onları itmemize rağmen hiç bir işe yaramıyordu.O kadar güçlülerdi ki.
Nazlı'nın telefonunun çalmasıyla herkez ona döndü.Bende hemen bunu fırsat bilip benim karşımdaki o hafif esmerimsi çocuğun kasıklarına tüm gücümle tekmeyi bastım.Çocuk yerde acıyla kıvranırken hemen kızlarla kaçmaya başladık.Yine kurtarıcımız Nazlıydı.Ona ne kadar teşekkür etsem azdır..
Ki bir el ağzımı kapatana kadar...Göz ucuyla kızlara baktığımda onlarda aynı durumdaydı.Kahretsin.Ne kadar debelensekte hiç bir faydası yoktu.
Arkadan bir ses duymamla irkildim.Ama bu , bu onun sesiydi.Gelmişti.Ama bizi nasıl bulmuştu.Ah.Tabiki bundan da Nazlı sayesinde kurtulmuştuk.Bu kız ne kadar iyiydi böyle.Canım arkadaşım benim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gizli Aşk
Teen FictionAilesini bir trafik kazasında kaybeden Nisa'nın 17 yaşına kadar yetimhanede kalması ve bir ailenin onu evlatlık edinmesiyle değişen hayatı...Nisa'nın hiçbirşeyden haberi bile yokken Can'ın aldığı mesajla Nisa'nın tüm hayatı değişir.Bakalım Nisa'yı...