Tesadüf AŞK

5.BÖLÜM-İhanet

İyi okumalar...

-----Ada-----

Haftalar geçti.Savaş artık iyice çöktü.Artık evinde kalıyor...Tek gelişme bu.Gökhan Aleyna'la birlikte Savaş'dan gizli babasını arıyor.Bende Savaş dan babasıyla ilgili bilgi almaya çalıştım ama beni tersledi ve hemen konuyu kapattı.Ben de üstüne gitmemek için bir daha sormadım.

Bir haftadır hep beraber Savaşlarda kalıyoruz.Şuanda kızlarla kalktık birlikte kahvaltı hazırlıyoruz.

"Ada! Krep yandı çevir şunu!"

"Ay tamam bağırma hemen hem sen kendi işine bak!"

"Kızlar sakin Melike sen de bağırma bu kadar."

"Cidden Melike ne oldu sana bir haftadır yüzün asık hep bi afra tafra yapıyosun?"

Gülcan'ın sorusuyla hepimiz Melikeye döndük.Gerçekten birşeyler vardı bu kızda hadi hayırlısı.

"Tamam... Anlatıcam ama kahvaltıdan sonra."

Allahallah ne oldu ya meraklandım iyice?

"Çatlatmasana kızım anlat işte!"

"Dur Deniz ya üstüne gitme sende anlatacakmış işte."

Bu gergin havayı dağıtmak için "hadi bizim tembelleri kaldıralım sofra da hazır zaten" dedim ve yukarıya çıktım.

Mışıl mışıl uyuyordu Savaş'ım...Bu kadar şeyi kaldırmak onun için ne kadar zordur.Onun bu hali içimi parçalıyor ama elimden de birşey gelmiyor.Yavaş adımlarla yatağına doğu gidip yanına oturdum.Yanağına bilerek onu uyandırabilmek için sulu bir öpücük kondurup kıkırdadım.Şu haliyle bile çok tatlıydı.Gözlerini hafifçe aralayınca

"Hadi tembel şey kalkma vakti."

"Yaggg beğş dakka dahaaa"

konuşunca koca bir kahkaha attım.

"İçindeki dağ ayısı dışarı çıkmış anlaşılan."

Hem gülüp hem konuşuyordum.Onunda gülümseniğini görünce içimde kelebekler uçtu.Sonunda artık daha iyiydi.

"Ben şimdi sana dağ ayısını göstericem..."diyip beni yatağa yatırıp gıdıklamaya başladı.

"Hahahha ta-tamam hahaha tamam bir daha hahaha demicem hahaha"

Gülmekten konuşamadım bile. En son gıdıklamayı bıraktığında nefes nefese kalmıştım ama şimdi de o kahkahayla gülüyordu.

"Ada'm sen olmasan ben ne yapardım... Hayat ışığım... İyiki varsın." Diyip bana sarıldı kokumu içine çekti ve saçlarıma bir öpücük kondurdu.

"Asıl sen olmasan ben napardım.Kim beni bu kadar mutlu eder kim beni bu kadar güvende hissettirirdi.Yanlış anlama tamamen kendimi düşünüyorum senin için konuşmuyorum." Diyip ondan ayrılınca yüzümde kocaman bir sırıtış vardı.Onun yüzünü öyle görünce dayanamayıp kocaman bir kahkaha daha patlattım.

"Öyle mi küçük hanıım... Sen şimdi görürsün hadi bakalım şimdi duracak mıyım." Diyip beni tekrar gıdıklamaya başladı.Kahkaha atıyordum ama bu sefer o da benle birlikte gülüyordu.

"Savaş haha Savaş vallaha şakaydı ahaha dur tamam dur hahah."

Savaş tam "çok beklersin" derken kapı açıldı ve içeri bizim fingirdek girdi.TAM ZAMANINDA!!

"Hadi be kızım yaa iki saattir size bağırıyoruz çaylar soğu.....Şeyy ben galiba yanlış bir zamanda geldim."

Hııh tam üstüne bastın.Ben yatakta hem gülmekten hem de utancımdan pancar gibi olmuş bir vaziyette ayağa kalkıp