+8+

1.5K 168 46
                                    

"Jihoon tolong la bangun!! Kau tak kesian ke kat tangan aku yang dari tadi lempang pipi gebu kau?!" aku melempang pipi Jihoon buat kali ke 10 apa tak kebas ke muka dia? Tangan aku ni dah naik kebas tau.

"Noona! Jari Soonyoung ada magik! Bila sentuh je orang tu terus pengsan!" aku menolak dia,  kalau bukan sebab si Soonyoung ni anak kawan omma DAH LAMA AKU SUMBAT DIA DALAM KEPALA PAIP.

"Noona dengar tak?!" Soonyoung menarik lengan aku.

"Aku dengarlah! Boleh tak jangan kacau aku?!" aku menarik balik lengan comel aku.

Soonyoung dah merengus dia terus lempang Jihoon.

"Hyung jahat! Habis noona dah tak nak layan kita! Jahat-jahat!!" aku dah kaku sebab Soonyoung lempang Jihoon bagai nak rak.

Tiba-tiba terasa terharu pula bila ada orang nak kat kita ewah.     ヽ(´▽`)/

Aku sedar yang perangai Soonyoung budak kecil tapi badan dia macam lelaki dewasa dah la pakai kekuatan lelaki dewasa berlebam Jihoon ni nanti.

"Young sudah la!! Sakit dia nanti!!" halang aku.

"Ok Soonyoung berhenti tapi ni last!!" lepas je cakap perkataan last, Soonyoung terus menampar tempat yang paling sakit bagi lelaki mesti korang tau kan.

Aku tak nak teruskan ayat tu.

"Aduhhh!!" terbangun Jihoon dengan terbongkok-bongkok dia berdiri.

Asal aku tak terfikir nak buat macam tu tadi?

"Sakitlah Soonyoung!!" marah Jihoon, dia terus mengetuk kepala Soonyoung.

What.

The.

Ikan.

Buntal.

Dude.

APA KAU DAH BUAT?! JAHSJWBHWYS!!

Soonyoung mengusap kepalanya, air mata dah bergenang di pelupuk mata dia.

"S-soonyoung kau nak menangis ke?" tanya Jihoon kalut.

"Hiks! NOONA!! ADA HYUNG PENDEK NI PUKUL KEPALA SOONYOUNG!! HUWAHH!!" menangis teresak-esak Soonyoung disitu.

"Kau tempah maut Jihoon!!" aku terus memeluk Soonyoung.

Ini bukan nak ambil KESEMPATAN ye dah cara pujuk si Soonyoung macam ni nak buat macam mana.

"Eh apa ni?! Kau tak pernah peluk aku masa aku menangis!" berontak Jihoon.

"Itu sebab kau dah besar!"

"Dia pun dah besar!"

"Perangai kau dah dewasa dia lain! Dia ni istimewa sikit!" balas aku. Jihoon terus terdiam.

Yeah yeahh aku menang *joget*

Tiba-tiba aku rasa nak jatuh, pahal berat sangat ni?! Aku pandang Soonyoung…

………

Bijak budak ni ADA KE DIA PERGI TIDUR! DAH LA BERAT KALAU HENGKO BABY BOLEH LA DIMAAFKAN!

"Jihoon! Tolong aku! Soonyoung tidur perghh beratnya!!" aku terkapai-kapai, dengan pantas Jihoon menolong aku.

"Nak bawa dia masuk bilik kau ke?" tanya Jihoon soalan paling kbat.

"Gila ke?! Bawa masuk bilik tetamu la buat apa masuk bilik aku?!" aku memukul bahu dia.

"Saja tanya mana tahu kan" Jihoon tayang muka gatal.

Eh tak sedar diri tu anak mak tahu berkepit je.

"Dah-dah! Bawa dia masuk bilik tetamu" Jihoon akur,  dia terus membawa Soonyoung masuk bilik.

Aku pula goyang kaki depan tv nanti-nanti la aku kemas barang Soonyoung.

Jihoon terus duduk di sebelah aku selepas meletakkan Soonyoung di dalam bilik.

"Sunghyun kau nak tahu sesuatu tak?" aku mengangkat kening.

"Sebenarnya Soonyoung tu la kawan aku yang accident tu" Jihoon senyum pahit.

Aku terkaku.

"Series la?" Jihoon mengangguk.

"Tapi tulah dia macam tak ingat aku lepastu perangai dia jadi budak-budak" Jihoon menggaru tengkuknya.

"Kau tahu ke mana dia menghilang?"

"Tahu dia pergi Amerika masa tu tempat abang dia belajar, masa tu Soonyoung kritikal jadi diorang bawa la Soonyoung ke sana" jawab Jihoon.

Terasa kesian pula kat Soonyoung tu.

"Kau tak nak bawa dia jumpa kawan kau ke?"

"Nanti la bagi suprised sikit hehe" aku buat muka datar.

Suprised la sangat *tangan dibahu*

"Kau pula takde rasa apa-apa ke bila berdua dengan Soonyoung" serdas soalan kbat keluar dari mulut Jihoon.

"Memang tak la!!"

"Alah tipu-tipu!!" aku mula meluku dagu Jihoon manakala Jihoon menarik rambut aku.

Pergaduhan pun berlangsung selama seminit.

Babysitter ♚안저지♚ (HOSHI SVT) (DISCONTINUED)Where stories live. Discover now