Memory (which I won't forget)

10.7K 707 26
                                    

Unicode

ဖတ္ဖူးခဲ့ေသာ ဇာတ္လမ္းတိုတစ္ပုဒ္ကို
ေက်ာ႐ိုးယူ၍ေရးသားသည္။

_________________________________________

လူတိုင္းမွာ သူတို႔နဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ အမွတ္တရ
ေလးေတြရွိတတ္ၾကတယ္။

တခ်ိဳ႕အမွတ္တရေလးေတြက သူတို႔မျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလို တျဖည္းျဖည္း
ေမွးမွိန္သြားတတ္ၾကေပမယ့္
တခ်ိဳ႕အမွတ္တရေတြကေတာ့ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ
မွတ္ဉာဏ္အျဖစ္ ထင္ထင္ရွားရွားက်န္ရွိေနတတ္ၾကတယ္။

အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ မွတ္ဉာဏ္တိုင္းဟာ
အသက္အ႐ြယ္နဲ႔ မဆိုင္တတ္ၾကပါဘူး။
အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေပၚမွာ အေလးထားမႈ၊
ခံစားတတ္မႈနဲ႔ပဲသက္ဆိုင္ပါတယ္။

ဥပမာ ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္ (၁၀)ႏွစ္သား
တုန္းက ေဖေဖနဲ႔ေမေမ အႀကီးအက်ယ္
ရန္ျဖစ္ေတာ့ စိတ္ညစ္ၿပီး အိမ္အေနာက္ဘက္က
ေရကူးကန္ထဲ ခုန္ခ်လို႔ ေသလုေျမာပါးျဖစ္သြားဖူးတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ရန္မျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။

အဲဒီလို အမွတ္တရဆို ကြၽန္ေတာ္ အခုအခ်ိန္ထိ
မွတ္မိေနတုန္းပဲ။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေမ့မရတဲ့အျဖစ္အပ်က္
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့၁၀ႏွစ္
ကြၽန္ေတာ္ ၁၀ ႏွစ္သားအခ်ိန္မွာပဲ တဝဲလည္
လည္ ရွိေနခဲ့တယ္။

ထူးျခားတာက အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

လူတစ္ေယာက္...
ဘဝမွာတစ္ႀကိမ္တခါမွ မေမ့ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕မွတ္ဉာဏ္ထဲကေန ထြက္မသြားတဲ့လူတစ္ေယာက္....

ေနာက္ၿပီး...
ႏွလုံးသားထဲကေနေရာ ....

_________________________________

လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀)ႏွစ္ခန႔္က....

ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က Park Chanyeol
အသက္က ၁၀ႏွစ္။ဆိုးလ္ 'Universe' private
School ၊အလယ္တန္း ပထမႏွစ္ တန္းခြဲ(A)
မွာ ပညာသင္ယူေနပါတယ္။

ေဖေဖရယ္ေမေမရယ္ကိုကိုရယ္နဲ႔
အတူတူေနထိုင္ပါတယ္။
မိသားစု ထဲမွာကြၽန္ေတာ္က အငယ္ဆုံး
ျဖစ္တဲ့အျပင္ ကိုကိုနဲ႔ (၁၀)ႏွစ္ေတာင္
ကြာတဲ့အတြက္ တအိမ္လုံးက အလိုလိုက္ကာ
ဝိုင္းခ်စ္ၾကတယ္။

𝐂𝐡𝐚𝐧𝐛𝐚𝐞𝐤 𝐎𝐧𝐞 𝐒𝐡𝐨𝐭 𝐂𝐨𝐥𝐥𝐞𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 Where stories live. Discover now