Bütün gece izliyorum onu. Uyurken en kötü insan bile masum görünebilir. O da masum görünüyor. Bir bebek gibi. Gün ışığı pencereden içeri yansıyor ve yüzüne çarpıyor. Esmer teni ışıldayan elmaslar gibi. Çok güzel.
Gözlerini açıyor. Gördüğü ilk şey benim. Oturduğu yerde doğruluyor ve etrafa bakıyor.
"Neden geldin?" diyorum tekrar.
Cevap vermiyor. Bunun yerine cebindeki paketten bir dal çıkarıp ateşliyor.
"Açken sigara içmek çok zararlı."
"Biliyorum Alaska."
Sessizce tüm sigarayı bitirmesini izliyorum. İkincisine geçmişti ki "Neden geldin dün gece?" diyorum.
Sevişmemiştik. İlk defa.
"Sarhoştum. Ne yaptığımın farkında değildim. Rahatsız olduysan üzgünüm."
Cevap vermiyorum. Ayağa kalkıyor.
"Nereye gidiyorsun?"
"Neden bu kadar çok soru soruyorsun?"
Gidiyor. Yine gidiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
alaska, madame benjamin and zayn • malik
Fiksi Penggemar"Alaska seni sevmek isterdim. Gerçekten." "Ama sevmeyeceksin. Hiçbir zaman." 7418
