One Shots (Greek)

Μπορεί να αλλάξει (;) {3}

Έχουν περάσει 4 μήνες από τον θάνατο της μητέρας μου. 

Σήμερα είναι τα γενέθλια μου... 7 Απριλίου... Τα 25α μου γενέθλια. 

Από ότι φαίνεται θα τα περάσω μόνη μου. Αν και είναι σχετικά νωρίς ακόμα.

Μπορεί να μου ετοιμάσει κάποιος κάποια έκπληξη, ποτέ δεν ξέρεις... Εδώ γελάμε.

Ο Στέφανος είναι από το πρωί στην εταιρία. Άκουσα πως ο πατέρας του θα τον βάλει υποδιευθυντή. Ουάου, διευθυντής μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου, στα 27 σου; Ειρωνεία.

Όχι ότι δεν το αξίζει ή ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις αυτής της θέσης, αλλά είναι λίγο κάπως σωστά;

Τέλος πάντων. 

Η ώρα είναι 10 το πρωί, και αποφασίζω να βγω έξω μια βόλτα. 

Μπορεί να ψωνίσω και κάτι. Ο κόσμος στα γενέθλια του δεν παίρνει δώρα; Παίρνει. 

Φοράω ένα μαύρο τζιν, μία μαύρη ριχτή κοντομάνικη μπλούζα και μαύρα παπούτσια oxford.

Ναι, φοράω μαύρα. 

Παίρνω τσάντα, κλειδιά και κινητό και φεύγω.

[...]

Στέφανος P.O.V. 

Σήμερα πραγματικά η δουλειά είναι τόσο μα τόσο πιεστική και η ώρα είναι ακόμα 11 παρά.

Χαρτούρα, χαρτούρα και πάλι χαρτούρα. 

Αλλά έτσι είναι. Τουλάχιστον αυτό που κάνω μου αρέσει.

Δηλαδή το λατρεύω.

Εκεί που διαβάζω κάτι χαρτιά, χτυπάει η πόρτα του γραφείου μου.

"Παρακαλώ;" απάντησα

Ανοίγει σιγά σιγά η πόρτα και μπαίνει μέσα η Αλεξία. Η Αλεξία είναι η γραμματέας μου.

Είναι ψηλή, καστανή με γαλανά μάτια και υπέροχο σώμα. 

"Ενοχλώ;" είπε.

"Όχι Αλεξία, πέρασε" λέω και γυρνάω λίγο αριστερά με την καρέκλα μου.

Έρχεται δίπλα μου, ακουμπάει τα χέρια της στο γραφείο μου, και σκύβει έχοντας το στήθος της σχεδόν στο πρόσωπό μου.

Oh yes.

"Τι.. θα ήθελες Αλεξία;" την ρώτησα χωρίς να έχω πάρει τα μάτια μου από... εκεί.

"Μήπως θα μπορούσα να πάρω αύριο μια άδεια κύριε;" είπε και με το χέρι της κατέβασε λίγο με το χέρι της το πουκάμισο της.