One Shots (Greek)

Το Κρυφτό {1}

*Αυτή η ιστορία είναι 100% επηρεασμένη/'κλεμμένη' από το καινούριο τραγούδι που έβγαλαν οι MELISSES, "Το Κρυφτό". Το έχω λατρέψει πολύ πολύ πολύ. Το έχω ακούσει τουλάχιστον 5ο φορές αυτές τις 2 μέρες. Sooo, αυτή η ιστορία θα είναι ουσιαστικά όοοοολο το βίντεο κλιπ του τραγουδιού, το οποίο είναι πραγματικά, το καλύτερο βίντεο κλιπ που έχω δει ποτέ μου για ελληνικό τραγούδι. Εάν δεν το έχετε δει, να το δείτε, αξίζει 1000% τον κόπο. Προσέχετε... θα κολλήσετε άμα το δείτε έστω και 1 φορά. Λολ. Επίσης φυσικά για να γίνει μια γαπτή ιστορία το τραγούδι αυτό οι σκηνές πρέπει να εμπλουτιστούν, που σημαίνει πως αναγκαστικά θα πρέπει να προσθέσω δικά μου πράγματα. Αυτά! Enjoy.*

ΕΒΕΛΥΝ P.O.V.

Επιτέλους αυτό το πάρτυ τελείωσε.Δεν μου άρεσε καθόλου. Κυρίως επειδή δεν είχα παρέα. Και καλά πάρτυ της Λέσχης. Σκατά, το πολύ 5 άτομα ήταν από την Λέσχη της Σχολής μου, όλοι οι υπόλοιποι ήταν φίλοι τους. Εγώ με ποιον να κάνω παρέα? Δεν ήξερα κανέναν. Τέλος πάντων, η ώρα είναι 00:15 τα μεσάνυχτα και περπατάω για να πάω σπίτι. 

Σιγά σιγά ακούγεται όσο προχοράω, μια πολύ όμορφη μουσική. Κιθάρα είναι. Προχώρησα ακόμα λίγο και είδα έναν νεαρό άντρα να κάθεται με την κιθάρα του στην άκρη του πεζόδρομου. Ώστε αυτός τραγουδάει τόσο όμορφα ε;

Πλησιάζω κι άλλο και φτάνω απέναντι του. Κάθομαι για λίγο και απλά απολαμβάνω την όμορφη μουσική του. 

Τελείωσε. :/ 

"Έχεις πολύ όμορφη φωνή" λέω και του χαμογελάω λίγο.

Με κοιτάει για λίγο.

"Σε ευχαριστώ" λέει και χαμογελάει επίσης. 

Γυρίζω αργά για να φύγω και αφού κάνω λίγα βήματα...

"Περίμενε!" με φωνάζει και γυρνάω πίσω να τον δω. Έρχεται δίπλα μου.

Του χαμογελάω. Πάλι. Oh god, είναι τόσο όμορφος.

"Χρήστος" λέει χαμογελώντας, και δίνοντας μου το χέρι του.

"Εβελίνα" ανταποδίδω. 

"Χάρηκα πολύ" λέει και μου φιλάει απαλά το χέρι.

Μου βγήκε ένα γελάκι. Ουπς. 

"Είσαι πολύ όμορφη.." λέει και με κοιτάει στα μάτια.

"Μπα, δεν νομίζω" λέω και σκύβω το κεφάλι μου. Εντάξει, έχω κοκκινίσει. Πρώτη φορά μου λέει άντρας τέτοιο κοπλιμέντο.

"Θέλεις να πάμε μια βόλτα?" με ρωτάει.

Το μυαλό μου λέει όχι, αλλά η καρδιά μου το αντίθετο. Θέλω τόσο πολύ. Αλλά μόλις τον γνώρισα...

"Ε; Δ-δεν ξέρω... Είναι και αργά..." λέω και κοιτάω κάτω. Awkward.

"Σε παρακαλώ..." λέει.

Τον κοιτάω για λίγο και χαμογελάω...

"Εντάξει. Που θα πάμε;" λέω.

"Όπου μας βγάλει ο δρόμος." λέει γελώντας.

"Εντάξει τότε..." 

............................

Περπατάμε στους δρόμους της Αθήνας εδώ και πολύ ώρα. Συζητάμε πολύ. Μου έχει πει σχεδόν τα πάντα για αυτόν, το ίδιο κι εγώ.

Νομίζω μου αρέσει...

"Ώστε δημοσιογραφία ε;, Ενδιαφέορν. Αλλά κουραστικό βρε παιδί μου..." λέει.

"Η αλήθεια είναι πως ο κυριότεριος λόγος που σπούδασα δημοσιογραφία είναι τα ταξίδια. Μου αρέσει πολύ να ταξιδεύω"

"Αλήθεια; Που έχει πάει;"

"Που έχω πάει;" γελάκι. "Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, και Βουλγαρία... Τίποτα σπουδαίο. Εσύ;"

"Εγώ έχω πάει σε πολλές χώρες. Ισπανία, Γαλλία, Η.Π.Α., Ρωσία, Ταϊλάνδη... σε αρκετές..." 

Κάθομαι και τον κοιτάω με το στόμα ανοιχτό. 

"Τι;;;" 

Γελάει. 

"Μην ανησυχείς, θα ταξιδέψεις κι εσύ. Όλα θέλουν τον χρόνο τους"

"Ναι καλά. Εκτός Ελλάδας δεν παίζει να ξαναβγώ..." 

Ξαφνικά χτυπάει το κινητό του. 

"Συγγνώμη" λέει και το σηκώνει.

"Έλα ρε... Βόλτα είμαι...Χαχαχα, περίπου... Μάλλον. Άντε bye"

"Σόρρυ για αυτό, ήταν ο κολλητός μου."

"Είναι εντάξει"

Φίλος ή φίλη;

Ζηλεύεις Εβελίνα; Όχι εννοείται. Καλά, μπορεί, λίγο.

Θα μου δώσεις το τηλέφωνο σου εάν δεν σε πειράζει;" λέει και παγώνω για λίγο.

Τον κοιτάω. "Ε; Ν-ναι μισό λεπτό να δω το κινητό μου γιατί δεν το θυμάμαι απ' έξω" λέω και βγάζω την μπακατέλα μου από την τσάντα μου.

"6923344556" (τυχαία νούμερα είναι)

"Ευχαριστώ πολύ" λέει.

"Τίποτα"

"Λοιπόν, μένεις εδώ κοντά;" με ρωτάει.

"Ναι, 1 τετράγωνο παρακάτω"

"Θέλεις να σε πάω;"

"Δ-δεν είναι ανάγκη, αλήθεια"

"Καλά αφού επιμένεις τόσο, πάμε" λέει και μου πιάνει το χέρι.

Γελάω και παγώνω λίγο ταυτόχρονα.

Μετά από λίγα λεπτά φτάνουμε κάτω από την πολυκατοικία μου.

"Εδώ είμαστε. Ευχαριστώ πολύ που με έφερες, αν και δεν ήταν ανάγκη" λέω και βάζω μια τούφα πίσω από το αυτί μου.

"Φυσικά και ήταν. Χάρηκα πολύ για την γνωριμία. Θα σου τηλέφωνήσω κάποια στιγμή, να ξέρεις" 

"Έγινε, θα τα πούμε, καλό βράδυ και πάλι ευχαριστώ" λέω και τον βλέπω να απομακρύνεται.

Νομίζω είμαι ερωτευμένη.