ေနာက္ေန႔ေတြမ်ားမွာေတာ့ ဂြၽန္ေျမာင္ဟာ ပံုမွန္အလုပ္ေတြနဲ႔
ျပန္အသားက်သြားသေလာက္ မင္ေဆာ့ႏွင့္တကြ ကုမၸဏီမွ လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ က်န္းရီ႐ွင္းေရာဂါတတ္လို႔ မၿပီးေသးပံုပင္ ။
တပတ္ႀကီးမ်ားေတာင္ၾကာမွာဆိုေတာ့ ေတြ႕ေနရမယ့္ ေန႔စဥ္အခ်ိန္ေတြမွာ ထိုတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေတြခ်ည္း ေဝဆာေနမွာ လြန္ရာေတာ့လည္းမက်ပါေလ ။
သူရံုးလာၿပီဆို ရံုးလာၿပီေဟ့ ႐ုတ္စိ႐ုတ္စိ။အခန္းျပင္ထြက္လာၿပီဆို အခန္းျပင္ထြက္လာၿပီေဟ့ ႐ုတ္စိ႐ုတ္စိ။ ေန႔လည္စာသြားစားၿပီဆိုလည္း သည္လိုပဲ ။ ရံုးဆင္းၿပီဆိုလည္း သည္အတိုင္းပဲ ။ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကပံုေတြကိုေတာ့ ရက္အနည္းငယ္သည္းခံထားရမည္ကလဲြရင္ က်န္တာအဆင္ေျပပါသည္ ။
"ဂြၽန္ေျမာင္ ဒီည ေဖ်ာင္ခ်န္းဘက္ကရံုးခဲြဖြင့္ပဲြအတြက္ အေပ်ာ္ပါတီလုပ္မွာ လိုက္ခဲ့ "
ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေၾကာင့္ ေတာင္နဲ႔ေျမာက္ကို ဝွစ္ခနဲေနေအာင္ ကူးလိုက္သန္းလိုက္လုပ္ေနေသာ မင္ေဆာ့က သူ႔အနားဖတ္ခနဲေရာက္လာၿပီး ေျပာသည္ ။ သေဘာထားကိုမေမးဘဲ တခ်က္လြတ္ေတြလုပ္ျပန္ၿပီ ။
"ညည့္နက္ရင္ မသြားခ်င္ဘူး "
"အိမ္ကေယာက်္ားက ညည့္နက္ရင္အျပင္မထြက္ရဘူး ေျပာထားလို႔လား "
"ေဟ့ေကာင္ "
ဝုန္းခနဲ ထိုင္ခံုကပါ မင္ေဆာ့ဘက္လွည့္သြားမိသည္ ။ ဂြၽန္ေျမာင့္စိတ္က လူရႈပ္တာကိုစိတ္ရႈပ္လို႔မခံႏိုင္တာေၾကာင့္ ရယ္ ေအးေအးေဆးေဆးပဲေနခ်င္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ လူတရံုးရံုးနဲ႔လုပ္ရမည့္အရာမ်ိဳးဆို စိတ္မပါ ။ တခ်ိဳ႕ခြန္အားစိုက္ရမည့္အလုပ္မ်ိဳးသာ အပါးခိုသည္ေခါင္းေ႐ွာင္သည္ထင္ၾကမည္စိုး၍ မျဖစ္မေနပါဝင္ျဖစ္သည္ ။
အဲ့ဒါကိုနားမလည္တတ္ၾကပဲ အားႏြဲ႕သလို မိန္းမဆန္သလိုေျပာလာရင္ေတာ့ ကေလးဆန္စြာ ေဒါေတြမာန္ေတြလုပ္တတ္သည္။
"ေအးေလ မင္းကညည့္နက္မွာေၾကာက္ရေအာင္ မိန္းကေလးလည္းမဟုတ္ဘူးေလ ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကုမၸဏီက လုပ္မယ့္ပဲြကို မင္းကလည္း တတ္ရမွာေပါ့ကြ ။ ငါတို႔ စီနီယာဂ်ဴတို႔လည္းပါမွာပဲကို "
