Нууц

Би ирлээ......

Бид их аз жаргалтай байсан. Хэдий хоёулахнаа ч зовж, шаналж байсан ч юу ч болоогүй юм шиг бүгдийг мартахын тулд аз жаргалтайгаар инээмсэглэдэг байсан. Гэтэл дахиад л өнөөх хагацал гээчтэй учирсан.

2006 оны 3 сар
Бид шинэ байрандаа нүүж ирээд удаагүй байна. Сургуультайгаа ойрхон болохоор 5 мин алхаад л оччихно. Юм юмтайгаа ойрхон болохоор ер нь амар. Энэ байдлаараа би ч залхуу зан сууж байна дөө. Хаалганы код хийж байна. Бодуул Арим ирж байгаа бололтой.
- Аримаа чи хувцсаа солихоосоо өмнө дэлгүүр ороод ирээч. Хөргөгч хоосорч байлээ.
-Тэгээд орж ирэхээс өмнө хэлэхгүй. Зааз юу авахын??
- май наадах дээр чинь биччихсэн байгаа. Би гялс хоол хийгээд байж байя.
- зза ойлголоо. Гялс явчаад ирье.

******************

-Эгчээ би хэнтэй таарсныг таа даа.
-Мэдкүүэ хэнтэй таарсын? Гялс гараа угаагаад ирээ хоол бэлэн болчлоо.
-Эгчээ наашаа хардаа.
-За *шоконд орох* (хха шоконд ортлоо гайхаж байгаа бхгүй юу)
?? Сайн сууж байсан уу? Удаан уулзсангүй шүү!
-*гөлийх*
-Эгчээ та чинь зочиндоо цай аягалж өгөөч. Би хувцсаа сольчоод ирье. Та 2 ярилцдаа.
?? Вуаа миний сүйд бүсгүй ч улам л үзэсгэлэнтэй болжээ.
- Чи энд яах гэж ирсэн юм? *хүйтэн харц, ширүүн төрх*
Одко: наад төрх чинь шинэлэг байна шүү. Би харин амарч яваад гэх үү? Ажлаар ирээд гэх үү? Та хоёртой уулзлаа.
- мм юу ч гэсэн суудаа хоол ид.
- эгчээ хэдүүлээ хуучнаа дурсах уу?
Одко: мм тэгийлдаа.
-Хэрэггүй биздээ. Тэнд аз жаргалтай дурсамж асар их ч мартаж чадахгүй дурсамж бас бий.
Одко: Хэдий болтол тэр өдр.г дурсах гээв. Аль хэдийн жил бишээ 2 жил болсон байна. Одоо март.
- яаж??
Одко: зүгээр л би ч бас сайн мэдэхгүй байна *дуу нь сулрах*
- өнөөдөр уулзахад схан бла. Одоо явда
Одко: за баяртай. Дараа дахиж ирнээ.
-Эгчээ зүгээр үү?
- мм зүгээрдээ. Нэгэнт болоод өнгөрсөн зүйлс
- Тэр тухай бишээ. Одко ахын хувьд? Түүнийг ингээд явуулах зүгээр гэж үү??
-Мэдкүэ би өрөөндөө орлоо. Чи хоолоо идчээд амардаа.
- За таньд ч бас бодох хугацаа хэрэгтэй байх.
Тиймээ надад бодох хугацаа хэрэгтэй байх. Бодох гэхээсээ илүү энэ олон жил хол байж хөндийрсөн сэтгэлээ ойртуулах, нээх хугацаа хэрэгтэй байх.
Тэр явдлаас хойш сарын хугацаа өнгөрсөн. Бид дотно болж би хуучны цоглог үргэлж инээж баясаж бусдаар тоглоом х.ж явдаг бяцхан охины төрхөндөө орсоор л.
Энэ хугацаанд ах эгч 2 ( Одког.н аав ээж) хэд хэдэн удаа ирж уулзсан. Бидн.г хэр байгаа зүгээр эсэхд санаа зовсон хүмүүс байгаа гэж бодохоор сайхан байсан. Одко бид 3 хамт байгаа. Удахгүй Одко Лондон руу явж бид 2 хэсэгтээ л хоёулахнаа байх байхдаа.
- Арим хаана байгаан нэлээн орой болж байна. Болгоомжтой байгаарай. Үүнийг сонсуул залгаарай за юу?
Төд удалгүй дүү минь надхуу залгасан ч энэ дуудлага намайг хөлдөөж орхисон. Тэрнийг минь нэг муу согтуу жолооч дайрчихсан. Тэр хүн хэрвээ жолооны ард согтуу суугаагүй бол миний дүү одоо эмнэлэгт байхгүй байх байсан. Би яаж эмнэлэгт ирснээ санахгүй байна. Гагцхүү хагалгаа хийгдэж байна гэсэн энэ улаан бичиг хэзээ унтрахыг л хүлээнэ. 1 цаг 2 цаг .........7 цаг хүлээсний эцэст унтарсан ч эмчийн нүүрний хувирлаас л би түүний юу хэлэх гэж байгааг мэдсэн. Тиймээ би ахиад нэг хүнийг алдсан. Би гэр бүлээ алдсан. Надад амьдрах хүсэл төрөөгүй үгүй бүр мөсөн алга болсон гэвэл зохих байх. Нэг л мэдэхэд би далай рүү үсэрчихсэн байсан. Амар амгаланг мэдэрсэн. Тэгэхдээ аав, ээж, дүүгээ харсан. Тэд намайг амьдар чи бол тэнгэрлэг оршихуй гэж хэлсэн. Харин би эмнэлэгт сэрсэн. Намайг хоёр охин аварсан нь миний ирээдүйг гэрэлтээлүүгч нар болно гэж хэн санах билээ. (Санахгүй байгаа бол эхний хэсг.г уншаарай)
Бүхнийг мартахын тулд би ор сураггүй алга болсон. Биш ээ ядаж л зурьас үлдээгээд зугтсан гэх нь зөв байх.
Өнгөрсөндөө хүлэгдэх өөрийгөө хичнээн зүхэж
Өнөөдрөөрөө сэтгэж ирээдүйгээ хар гэж зэмлэвч
Ард орхигдсон аз жаргалыг дурссаар
Ахиад л би өнгөрсөн рүү аялах юм
Гэрэлт ирээдүй гэж байхгүй мэт түүнийг үл хайхран
Гэюүрч бодолдоо дарагдан өнгөрсөнд очно
Аз жаргал , харуусал сүлэлдэх адармаатай ч алдаатай мөчүүд
Амьдралын минь сайхан бүхэн тэнд л орших мэт аашлана.
Одоо боль гэж хориглон бодлоо захирах гэж хичээвч
Оройтсон мэт дахиад л өнгөрсөн хэмээх галт тэргэнд сууна
Ухаан орох цагаас өдий хүртэл туулсан
Униартсан манан шиг өнгөрсөнг минь
Нэг л өдөр наран гарч ирэн арилгах тэр л учгийг хүлээсээр
Нуурын дэргэд орших саравчинд би сууна.
(Зохиолч: Хха наа чиньОдког хүлээгээл байгаа байхгүй юу
Анна: хуцалгүй наад зохиолоо дуугүй бич. Хурдан амармаар байна.
Зохиолч: Ийм ааштай юмыг би ямар зохиолдоо авъя гэж авсымуу. Хммм ер нь тэ тэр сн жүжиглэдэггүй бсан бол тэ............*үглэх*)

****************

2018 он Токио хот
Тэр явдлаас хойш 12 жил болж. Би одоо эрч хүчтэй, зовлон гээчийн өөдөөс зоригтойгоор инээж чадахаар эмэгтэй болсон. Найз нөхдөөсөө сураг тасраад 2 жил болж. Одоо тэдэн дээрэн очих цаг болсон бололтой. Би одоо Наритаг.н онгоцны буудал руу явж байна.
Сөүл рүү нисэх онгоц бэлэн боллоо. Зорчигдоо суухыг хүсч байна. ( за юу гэж хэлдг.г нь мэддэггүй ээ)
Би ирлээ найзууд минь. Сайн сууж байсан биздээ. Удахгүй уулзах болохоор түр хүлээж байгаарай.