Нууц

Дурсамж

Одког.н талаас
Энэ бяцхан охинг харахаараа л миний цээжээр хөндүүрлэдэг. Би хэдий түүний ахтай нөхөрлөдөг байсан ч түүнтэй ахаас нь илүү найзууд болж чадсан. Магадгүй найзаас ч илүү.
Өнгөрсөнд
:Ээжээ ээжээ Анна надтай муудчихлаа. Би түүнийг гомдоочихлоо. Яах уу?
Ээж: Ммм магадгүй чи найзаасаа уучлалт гуйгаагүй юм болов уу?
:гүэ би гуйсан. Тэгсэн хэр нь уйлаад байна. Ару(Аннагийн ах) мэдүүл надад уурлах байхдаа?
Ээж: Зүгээрдээ миний хүү. Зүгээр л охидууд хурдан гомддог байхгүй юу.
Тээр хардаа Анна инээж байна.
:тийм байна. Би Арим тэр хоёртлй хөөцөлдлөө.
Бид өнгөрсөнд их жаргалтай байжээ. Анна ч байнга инээмсэглэдэг хөгжилтэй, авьяастай нэгэн байсан. Бас их даруухан байж билээ. Тиймээ тэр бол миний анхны хайр.
Анна: Хөөөе *хашхирах*
Би: аяар гэм би дүлий биш. Гэхдээ чамтай удаан амьдарвал дүлийрэх шинжтэй.
Анна: Хуцалгүй дуугай хүний яриа сонсоотох. Тэгээд ч дуудаад бхад сонсоогүй нь хэн билээ?............ бла бла
Би: одоо үглэж дууссан бол ярих зүйлээ ярь *санаа алдах*
Анна: би чамтай хамт Англи руу буцъя. Угаасаа надад алдах зүйл байхгүй. Тэндээ очоод хэлний курс энээ тэрээ юманд сууж болох бх.
Би: тэгээд сургуулиа яаая гэж бодож байна.
Анна: хожсон хоёр жилээ байхгүйд л тооцъё. Угаасаа өнгөрсөнтэйгөө зууралдаад байх хүсэл алга.
Би: чи тэгж бодож бвал би чиний бүх бичиг баримтыг цэгцлэчхье. Харин чи үгэнд орно шүү!!
Анна: тэгэлгүй яахав хонгорхон хайрт ах минь. Харин одоо явж унтлаа. Хоол хийгээрэй.
Хммм энэ охины ааш занг таахад бэрх шүү. Дандаа л гэнэт.н бх юм. Бас их хүйтэн. Хуучны Анна байнга инээмсэглэдэг байсан. Одоогийн Анна эсэргээрээ хүйтэн хөндий.
Миний талаас
Хэд хоног сайтар бодож тунгаасны эцэст шийдлээ. Тиймээ би Одкотой хамт Лондон руу явна. Хэдий би эх орондоо байгаа ч энд надад хоргодоод байх зүйл огтхон ч алга.
Одко яаж хүлээж авах бол.
Би: Би ирлээ. Одко.
Хүн байхгүй юм байхдаа. Зурагтаа унтраахгүй гараад явчихсан байх юмдаа. *Үглэх*
-Эцэг чинь. Дураак чинь энд юу х.ж суугаан. Чимээ нтр гаргахгүй. Хүн ганцааранг нь баахан яриулчих юм
Одко: *гөлийх*
Би: мал чинь яг юм бодоод суучиж. Хөөөе *хашхирах*
Одко: аяар гэм би дүлий биш. Гэхдээ чамтай удаан амьдарвал дүлийрэх шинжтэй.
Би: Хуцалгүй дуугай хүний яриа сонсоотох. Тэгээд ч дуудаад бхад сонсоогүй нь хэн билээ?............ бла бла
О

дко: одоо үглэж дууссан бол ярих зүйлээ ярь *санаа алдах*

Би: би чамтай хамт Англи руу буцъя. Угаасаа надад алдах зүйл байхгүй. Тэндээ очоод хэлний курс энээ тэрээ юманд сууж болох бх.
Одко: тэгээд сургуулиа яаая гэж бодож байна.
Би: хожсон хоёр жилээ байхгүйд л тооцъё. Угаасаа өнгөрсөнтэйгөө зууралдаад байх хүсэл алга.
Одко: чи тэгж бодож бвал би чиний бүх бичиг баримтыг цэгцлэчхье. Харин чи үгэнд орно шүү!!
Би: тэгэлгүй яахав хайрт ах минь. Харин одоо явж унтлаа. Хоол хийгээрэй.
Заримдаа түүнд хэтэрхий хатуу зан гаргаж байж болох ч энэ нь миний амиа зангаас л болж байгаа болохоор өөртөө урам хугарах шиг.
Өнгөрсөнд
-Хүүхдүүд ч хурдан том болох юмаа. Манай гурав саяхан л жоохон улаан нялцрай юмнууд тал талгүй уйлалдаад байж бдагсан. Гэтэл одоо хөөцөлдөөд гүйж байна. Хэчнээн жаргалтай байна вэ??
= тийм шүү.
Би: Ару чи баригдах юм бол үхсэндээ.
Арим: эгчээ эгчээ Одко ах ирж байна. Яг л хүлэгт баатар шиг
Би: Аримаа бид хайр ярихад балчирдана. Харин оронд нь явж тоглоё
Ару: хээе анд айн. Аннад алуулах шахаж блаа туслана биздэ.
Одко: үгүй. Энэ удаад би сүйт бүсгүйнхээ талд.
Бид багадаа их схан бждээ. Гэвч одоо би энэ өнгөрсөнд амьдархаа больсон шүү дээ. Хүн өөрт бхгү бусдын юманд атаархдаг. Яг л над шиг. Гудамжинд зөрөөд өнгөрөх аз жаргалаар бялхаж буй, аав ээждээ эрхлэн, ах эгч дүү нартайгаа тоглон наадаж буй тэдгээр хүүхдүүдэд. Учир нь тэдэнд эцэг, эх халуун дулаан гэр бүл нь бна шүүдээ.

Аз жаргалтай хэсэг нь нээх гоё болж өгөхгүй байна. Тэгээд энэ бяцхаан өгүүллэгийн уншиж байгаад баярлалаа.