Bu seriye başlarken sizden bölümlerde bol bol yorum yapmanızı rica ediyorum. Yorumlarınız benim yeni bölüm yazmam için gereken teşviği sağlıyor. Umarım güzel bir seri olacağını düşündüğüm bu kitabımı yarıda bırakmamak konusunda beni teşvik edersiniz.
İyi Okumalar.
Senin için yeterince iyi olmadığım için üzgünüm.
1. Bölüm | Doktor değil Psikolog
Dört bir yanı denizlerle çevrili olan sessiz adanın yer altında saklı kalan ve gizli bölümüne gitmek için uzunca merdivenlerden inmişti. Denizin arsızca çarptığı dev dalgalar yemekhaneden gelen kavga sesleriyle oldukça ürkütücü bir hava salmıştı ölüm vadisine.
Jimmy geldiğinden beri korkularını saklamayı başarmış ancak bu ürkütücü ortama hala ayak uyduramamıştı. Henüz mesleğinde üçüncü yılına girse de doktor eksikliğinden dolayı kısa bir süreliğine bu korkutucu hapishanede göreve başlamıştı. İşi alma nedeni kendi isteğiyle olduğu pek söylenemezdi, amcasının yoğun ısrarı ile gelmeyi kabul etmişti.
Amcasının söylediğine göre mesleğinde daha başarılı yerlere gelmek için bu korkunç yere gitmeliydi ki dediğini de, zorla da olsa yapmıştı. Pek değil üç aydır bu ortamda bulunuyordu diğer doktorların tavsiyeleri üzerine önce etrafa alışma metoduna girişmişti her ne kadar başaramasa da nihayet bugün hastalarıyla yüz yüze görüşme ritüelleri başlayacaktı. Bu üç ay boyunca ona verilen ayak işlerini yapmış, kırmızı dosyalı hastalar hakkında küçükte olsa bilgiler edinmişti.
Elindeki mavi dosyaları arka tarafa sıkıştırıp tek başına duran kırmızı dosyayı açtı tereddütle. Koridorun sonuna doğru, onu gören korumalar diğer katlara oranla daha sıkı korunan demir kapıyı açmıştı.
Meslektaşları, doktorların toplanma salonlarında konuştuklarına göre kırmızı dosyalı hastalar en alt katta tutuluyordu. Birbirinden korkunç tiplerle aynı havayı solumak tüylerini ürpertse de bu işi yapmaktan başka çaresi yoktu.
Derin bir nefes alarak kırmızı şeritlerle boyanmış alana adım attığında kapının metalik sesiyle yüzüne çıkış yolu kapanmıştı. Şanslıydı ki henüz yeni geldiği için diğer doktorlar ona fazla yüklenmemiş ve tek bir kırmızı dosya vermişlerdi.
Dönemeçlerden geçerken gördüğü korumalar ona selam verirken sadece başını oynatmakla yetiniyordu. Bakışlarıyla ateş eden kişilere nasıl selam vereceğini bilmiyordu sonuçta. Jimmy erkek olsada bedeni insanların tekrar dönüp bakmasını sağlayacak kasar kusursuz ve baştan çıkarıcıydı. Sadece tek bir gülümsemeyle bile bildiğiniz gerçeği size unutturabilecek kadar bedeninin farkına varmıştı.
"Bu katta ki ilk gününüz değil mi Doktor?" dedi arkasında beliren zayıf adam. Diğer korumalara oranla zayıf ve cılız bir bedeni vardı üstelik daha yumuşak mizaçlıydı. "Sabırlı olmalısın!"
Gözlerini devirerek yanındaki adama baktı. Akıl hastalarını tedavi eden bir doktora söylenecek belki de en son şey bu iki kelime olabilirdi. Gittikleri her yerde aynı şeyleri duymaktan zaten bu kavramı ezbere biliyorlardı.
Korumaya, dosyanın üzerinde altın renkle yazılmış '03' numarasını gösterdi Jimmy. Hastası şuan onu bekliyor olmalıydı, 'belki de diğerleri gibi zararlı değildir.' diyordu kendini avutmak için.
"İlk günün için zor bir dosya vermişler. Biliyorsun burası normal bir yer değil etrafın delilerle çevrili üst katlarda her ne kadar güzel olmasa da naif bir yaşam sürerken burada nefes almak için seans saniyelerini sayacaksın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akıl Oyunu: Sıfır Numara BxB
Novela JuvenilBir anda önüne atılan kırmızı dosyadan ibaret demişti sessiz yolda ilerlerken gözlerini yumarak nefeslerini düzene sokmaya çalışıyordu. Demir kapı tüm gürültüsüyle onu karşılarken karşısında psikopat gülüşlü bir mahkumdan çok insan görmeyi bekliyord...