Kim wy jesteście?

6.3K 104 11
                                    

Nie wiedziałam co mam robić..., wszystkie te dni które tu spędziłam, są najgorszymi dniami w moim życiu. Rafał nie przestawał na mnie krzyczeć, patrzałam na niego zapłakanymi oczami kompletnie nie wiedząc co zrobić...

-Myślisz że twojemu tatusiowi na tobie zależy? - powiedział śmiejąc się

Spojrzałam w dół. Zastanowiłam sie nad jego słowami, ehh skoro kilka miesięcy temu pożyczył od nich pieniądze i do teraz nic nie oddał wiedząc że może mi sie coś stać może..
Nie.
Musi mu na mnie zależeć...
Chyba...

-Skarbie, twój tata ma jeszcze 24 godziny na oddanie połowy kasy, jeśli tego nie zrobi, marnie sie to dla ciebie i tego chuja skończy

-Zostaw mnie i moją rodzine w spokoju oblechu!! - krzyknęłam

-Dosyć

Złapał mnie za włosy i wyprowadził chaotycznie z pokoju. Wiedziałam ze to nie skończy sie dobrze...

-Prosze nie, prosze, PROSZE KURWA - powiedziałam

-Jeszcze jedno słowo a cie zabije rozumiesz?  - powiedział groźnie

Nic nie odpowiedziałam...ledwo trzymałam się na nogach a Rafał ciągnął mnie za sobą.

Przeszliśmy chyba na drugi koniec domu. Otworzył drzwi a moim oczom ukazał się pokój, to co tam zobaczyłam, było straszne. Nogi mi sie ugieły...

-Co to, jak to, to ja ni..-powiedziałam po cichu

-Zamknij sie szmato i wchodź.-odpowiedzał Rafał

Weszłam do pokoju ale odrazu upadłam na kolana,  nie miałam już na nic siły. Wtedy podbiegły do mnie dwie dziewczyny...

-Ej ej, nic ci nie jest? - zapytała jedna z dziewczyn

-Nn...nie ale kim wy jesteście? Jak sie nazywacie? - odpowiedziałam

-Ja jestem Alex a to Melody. Jesteśmy tutaj przetrzymywane od conajmniej 2 lat.

-Znalazłyśmy sie tutaj, ponieważ nasi ojcowie nie spłacili mu długu. Myślałyśmy że to wszystko kiedyś sie skończy ale Rafał zabił ich, a my...my zostałyśmy tutaj do teraz. - powiedziała Melody

-Co?? - zapytałam

-Nieste...cii - zaszeptała Alex

-O co chodzi? - powiedziałam przestraszona

-Nadchodzą... - Melody odsunęła sie ode mnie i przysnęła do kąta

-Kto??

Nagle do pokoju weszło 3 nagich mężczyzn...

************************

PRZEPRASZAM ZE TAK DŁUGO NIE BYŁO ROZDZIAŁU ALE MAM BARDZO DUŻO NAUKI I NIE MAM CZASU ROZPISYWAĆ KSIĄŻKI DLATEGO BĘDĄ TAKIE KRÓTKIE. ALE MAM NADZIEJE ZE SIE WAM PODOBA!

BUZIAKIII😍❤✨

Nie myśl, że mi uciekniesz.Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz