Genuinely Aesthetic

Chapter 8

"wag na wag kang magpapakita sakin. Binabalaan kita, malayo palang ako tumakbo kana dahil mapapatay kita"

Tanging sambit ko at buong lakas na inalis ang mga kamay ng bouncer sa dalawang braso ko atsaka dumeretso palabas ng bar.

"Tang inang yun!"
Nasambit ko nalang nung makapasok ako nang kotse

*ring* *ring*

"Hello?"
Sabi sa kabilang linya

Alam ko. Alam na alam ko kung kaninong boses to

"San mo nakuha number ko"
Seryosong tanong ko

"Sorry, kay Venice"

"Anong kailangan mo?"

"Leif. Mag usap naman tayo oh"

"Ano pabang dapat pag usapan?"

"Leif, may importante akong sasa-"

Hindi na niya natuloy dahil pinatay ko na ang linya.

Nag simula akong nag drive at ring lang nang ring ang cellphone ko dahil hindi ko sya sinasagot.

"Oh! Bakit anong nangyari sa kamay mo?!"
Nag aalalang tanong ni ate at ipinaupo ako sa sofa

"Wala to"

"Wait kukuha lang ako nang First aid kit, gagamutin ko yan, dyan ka lang"

Naiinis ako, bakit pa kasi kailangan akong halikan non. Nakakatangina

"Ano ba? Wag mong iyukom yang kamay mo! Mas dumudugo!"
Kinuha agad ni ate ang kamay ko at tina tap niya nang bulak na may alcohol

"ano bang ikinagagalit mo ha?"
Tanong niya

"Wala ate"

"Sabihin mo sakin"

"Wala nga sabi eh"
Sabi ko tsaka kinuha ang kamay ko sa kanya

"Oo na. Wag kang magulo! ginagamot ko tong kamay mo"

Tsaka niya kinuha ulit ang kamay ko.
Maya maya nilagyan niya nang mga band aid ang kamay ko

"Bakit ba andami nito? Humawak kaba nang bubog?"
Tanong niya ulit

"Wine glass hinawakan ko kaso nabasag ko"

"mag ingat ka kase, bawas bawasan mo yang mala-lalaki mong lakas, mukha ka na tuloy hindi mahinhin na babae"

"lakompake"
Sabi ko at iniwan sya at pumunta na ko sa kwarto ko

"GINAMOT NA NGA KITA DI PA MAGAWANG MAGPASALAMAT! MABUTI KA MAHAL KITA NAKO!"
narinig kong sigaw ni ate pero di na ko sumagot

"paghiga ko nang kama ay tumingin ako sa cellphone ko

9 missed calls
4 new messages

Tiningnan ko ang apat na message at lahat nga yon ay galing kay Khander

"Sagutin mo please"

"Leif, sagutin mo"

"Leif dun ako mag aaral sa pinag aaralan mo ngayon"

"Leif wag moko iwasan"

Tang ina napakaraming skwelahan bat dun pa? Tokneneng amputa.

Natulog nalang ako dahil wala ring silbi kung iisipin ko pa yun.

"Leeeeeif!"
Nagising ako nang biglang may sumigaw nang pangalan ko. Di pako nakakadilat alam ko na kung sino to