Şayt-ı Düğüm (Yaşanmış Cin Vakasıdır)

4.BÖLÜM

 Yaklaşık 17 yaşıma kadar bu aptal kabusları görmeye devam ettim.Ervah her gece rüyalarıma girip ailemi öldürmem için beni tehdit ediyordu.Kimi zaman kendimi parçalanmış halde buluyorum,kimi zaman ormanda yapayanlız birilerinden kaçıyorum.Ne kadar korkunç olursa olsun hepsi sadece kabustu.Artık aileme basımdan geçenleri anlatma vaktinin geldiğini anladım.Sabah salona annemin yanına gittim.Yıllar önce eve taşındığımızda bir bebek bulduğumu ve bu bebeğin benimle konuştuğunu,hareket ettiğini ve babamı öldürmemi istediğini , bu yüzdende her gece rüyalarıma girdiğini söyledim.Annem anlattıklarımı şaşkınlık ve korku içinde dinledi.Bir süre sonra ayağa kalkıp telefonuna sarıldı ve babama acilen eve gelmesini söyledi.30 Dakika bile geçmeden babam eve geldi.Annem elimden tuttu ve titrek sesle "kızım sana yardımcı olacağız.Şimdi baban sen ve ben bodruma inip seni tedavi edicez.Ama gördüklerin karşısında sakın korkma"dedi.Bende sesimi çıkardım.Hep beraber bodruma kata indik.

 Annem beni bodrumun ortasındaki siyah örtüyle kapatılmış tahtadan bir platformun üzerine yatırdı.Babam ellerimi ve kollarımı sıkıca bağladı.Annemde bu sırada gözlerimi siyah bir bandana ile kapattı.Oldukça korkmaya başlamıştım.Annemin ve babamın neden ellerimi,ayaklarımı ve gözlerimi bağladığına anlam veremiştim.Tedavi edicez demişlerdi ama annem ve babam doktor değillerdi.Bir süre öylece yatıp etrafı dinledim.Annem birşeyler fısıldayarak tencerede birşeyler kaynatıyor,babam ise garip dualar okuyordu.5Dakikayı geçmedi birden uykuya daldım.Uyku anında ne gördüğümü hatırlamıyorum.Ne kadar süre uykuda kaldığımıda bilmiyorum.Uyandığımda başka bir evde,başka bir yatakta uyandım.Başımda hiç tanımadığım kaba sakallı bir adam,yaşlı bir kadın ve 2 tanede benimle yaşıt kız vardı.Birden panikleyerek ne oldu,nerdeyim,siz kimsiz gibi sorular sormaya başladım.Sakallı adam saçlarımı okşayıp "korkma evladım.Ben senin öz amcanım.Yanımdaki bu kadın yengen.Bunlarda senin kuzenlerin"dedi.Bende şaşkınlıkla "peki annem ve babam nerde"diye sordum.Amcam başını öne eğdi.Bir süre sessiz kaldıktan sonra "kuzum evinizde yangın çıkmış.Baban ve annen evden çıkamamış.Köylülerden birtanesi seni içerden çıkarmayı başarmış.Çok şükür sen iyisin"dedi.Bu haberi duyduğumda resmen dilim tutulmuştu.Annem ve babam evimizde yanarak can vermişti.Ama en son beni tedavi edeceklerdi ve ellerim,ayaklarım bağlıydı.Ayrıca beni köylünün kurtarmasıda imkansızdı.Kimin aklına gelebilirdi yangın esnasında bodrum katına inmek.Oturduğum yerde hüngür hüngür ağlamaya başladım.Akşam saatlerine doğru ağlamaktan oldukça güçsüz düşmüştüm.Yengem beni oturduğum yerden kaldırıp elimi,yüzümü yıkamam için banyoya götürdü.Ellerimi ve yüzümü yıkadım ve kendime aynada bakmak için başımı yukarı kaldırdım.Suratım mahvolmuş durumdaydı.Her yerim yara izleriyle doluydu.Suratım,boğazlarım,dizlerim ve dirseklerim sanki bıçakla çizilmiş gibiydi.Yorgun ve bitkin halde mutfağa geçtim.Yengem,amcam,kuzenlerim ve ben yemek masasına oturduk.Yemeğimizi yedikten sonra kendime gelmiştim.Amcam beni yanına aldı ve"seninle biraz konuşalım evladım"dedi.Bende "amca benimde sana anlatmam gereken birşeyler var"dedim.

 Amcamla balkona oturduk.Yengem önümüze çay ve kurabiye getirdi.Amcamın konuşmasına fırsat vermeden çocukluğumdan beri başımdan geçen bu saçma olayları anlatmaya başladım.Amcam beni sakinlikle dinledi.Yaşadıklarım oldukça saçmaydı.Oyuncak bir bebekle arkadaş oluyorum,benimle konuşuyor,oyun oynuyor,sonra babamı öldürmem için yıllarca rüyalarıma giriyor.Oldukça karmaşık şeylerdi bunlar.Konuşmamı bitirdikten sonra amcam elimi tuttup "kızım sana bilmen gereken herşeyi anlatacağım.Ama duydukların karşısında sakin kalmanı istiyorum"dedi.Bende derin bir nefes çektip"anlatacağın herşeyi dinlemeye hazırım"dedim.