CRIMSON SOCIETY

Chapter 3

Chapter 3

"Matteo! Anak natin ang pinag uusapan dito! Sa tingin mo ba papayag ako na isama niyo siya dun at hayaang mainfect ng nakakahawang virus na yun!"

Dinig ko ang pagsigaw ni mom na iyon. Hindi muna ako umalis sa tayo ko dahil gusto kong marinig ang pinagdidiskusyunan nila dahil mukhang tungkol yun saakin.

"Hon,trust me. I'm with her,and I will not let her to be infect of that virus!" 

Sabi ni dad kay mom. Sandaling natahimik kaya napagdesisyunan ko ng pumasok na ng tuluyan sa bahay. Nakita kong nakayakap na si dad kay mom na umiiyak pa.

Natatarantang pinunas ni mom ang kaniyang luha at tumayo.

"Kanina kapa jan anak?" Tanong ni mom.

Lumapit ako kay mom at niyakap siya ng mahigpit.

"Promised me na makakabalik kayong ligtas ng dad mo." Mom said at nag uumpisa nanamang humikbi.

Hinagod ko naman ang kaniyang likod.

"I promised mom" I whispered to her at tiningnan si dad.

Nagkalas narin kami ni mom sa pagkakayakap. Napapansin ko ang kakaibang mga kinikilos ni dad. Ayaw ko lang na magsalita dahil baka isipin niya nagdududa ako sa kaniya.

Napagdesisyunan namin na sa states na muna si mom habang wala pa kami. Nandun naman sa states sila grandma,kaya may makakasama si mom kahit papaano.

Nasa kwarto ko na ako at panay ang research about sa Pelemial virus.

Tutok akong nakatingin sa laptop ko dahil base sa naresearch ko ay hindi yun basta uri ng virus.

May lumabas na picture ng isang uri ng paruparo. Kahawig yon ng paruparong nasa picture na napapaloob dun sa enveloped na binigay sakin ni dad na nasabing pinagmulan ng lahat.

May isa pa akong nakitang picture at saktong ikiclick ko na yun ay biglang nagring ang phone ko.

Inis ko yung kinuha at tiningnan kung sinong tumatawag.

"Clark Ojela Devanista!"

Sabi ko sa kabilang linya.

[Haha! Nandito kami ngayon Dra sa mini club. Join us]

Napabuga ako ng mabigat sa kawalan dahil akala ko kung bakit siya tumatawag.

"Bakit ba kayo nanjan? Hindi ba't buk-" pinutol niya ang sinasabi ko.

[Relax Dra! Eneenjoy nanamin! Baka kasi walang ganito dun.hahaha!]

Kahit na malakas ang tugtugan sa kabilang linya na naririnig ko ay naintindihan ko pa naman ang sinasabi ni Clark.

"And dra,lasing na si Winston"

Sabi niya na kahit diko nakikita ay alam kong umakto siya na parang binulong lang sakin yung huli niyang sinabi.

"Okay I'll be there in 10 minutes"

Mabilis kong inend ang call at tumakbo na pababa. Hindi ko alam kung bakit nag pakalasing si Winston ngayon. Hindi naman siya palainom at sa pagkakaalam ko ay nag iinom lang siya satwing may problema siya.

Hindi na ako nagpaalam kay dad and mom. Medyo sumisilay narin ang dilim kaya siguro ay aabutin nako ng tuluyang kadiliman.

Kinuha ko ang Susi ng kotse ko sa aking bulsa. Sumakay ako sa sasakyan ko na niregalo pasakin ni mom and dad nung grumaduate ako.

Medyo malapit ang Mini bar na yun mula dito sa subdivision kaya siguro naman ay mabilis akong makakarating.

Habang nagdadrive ako ay diko mapigilang di isipin si Winston. May problema nga ba siya?