Char Tate (Completed)

fourteen

Zawgyi

"အား.....''

ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ေရခ်ိဳးဖို႔ အက်ႌ ခြၽတ္ကာ႐ွိေသးသည္ အျပင္ဘက္က ေပါက္စ၏ ေအာ္သံေၾကာင့္ လူက ေခါင္းနပန္းႀကီးကာ အက်ႌ ပင္ ျပန္မဝတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ခါးကို တဘတ္အပိုင္းေလးသာ အလ်ွင္အျမန္ပတ္ၿပီး ေျပးထြက္လာခဲ့ရသည္။

"ခ်ာတိတ္....ခ်ာတိတ္ ဘာျဖစ္တာလဲ......''

စိုးရိမ္တႀကီး ေမးလိုက္ေတာ့ ခုတင္ေပၚကေန ေစာင္ကို အတင္းလံုးျခံဳၿပီး နံရံေထာင့္ကို မ်က္လံုးျပဴ းေလးႏွင့္ ၾကည့္ကာ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ အသံစူးစူးေလးႏွင့္ ေအာ္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔နားေတြပင္ ကြဲထြက္ေတာ့မတက္။

ထိုေပါက္စ ၾကည့္ေနတဲ့ နံရံေထာင့္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျဖဴ စုတ္စုတ္ အိမ္ေျမာင္တစ္ေကာင္မွလႊဲ၍ က်န္တာဘာမွမ႐ွိ။

"ခ်ာတိတ္ ဘာျဖစ္တာလဲ..... ''

သူစိုးရိမ္တႀကီး ထပ္ေမးလိုက္ကာ ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေစာင္ပံုထဲကေနထြက္ၿပီး ဝုန္ခနဲဆို သူ႔ကို သိုင္းဖက္လိုက္ေသာေၾကာင့္ Tae Hyung မွာလည္း အ႐ွိန္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အိပ္ယာေပၚသို႔ လံုးေထြးက်သြားေလသည္။

"လူႀကီး နံရံမွာ ကပ္ေနတာ ျဖဴ စုတ္စုတ္နဲ႔ ဘာေကာင္လဲ မသိဘူး.....''

မ်က္ရည္အရႊဲသားႏွင့္ သူ႔လည္ပင္းေတြအား ဖက္ထားတာကို မလႊတ္ေသးဘဲ ေျပာလာတဲ့ ခ်ာတိတ္။

Tae Hyung မွာလည္း ငိုအားထက္ရယ္အားသန္သလို ရယ္ေတာ့လည္း မရယ္ရဲ။

လက္စသက္ေတာ့ ဒီေပါက္စႏွယ္ အိမ္ေျမာင္ကို ေၾကာက္ေနသည္ကို။

ခုနက စိုးရိမ္တာေတြပင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္။

ထူးဆန္းပ အိမ္ေျမာင္ကိုမ်ား ေၾကာက္ရတယ္လို႔ ဘယ္လိုဟာေလးမွန္းကို မသိ။

Tae Hyung က Jung Kook ရဲ႕ဖက္ထားတဲ့ လက္ကေလးကို ဖယ္လိုက္ရင္း လဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္ကာ.....

"မေၾကာက္နဲ႔ ကိုယ္ဖယ္ေပးမယ္.....''

Tae Hyung က ေျပာရင္း ထလိုက္ကာ နံရံေထာင့္က အိမ္ေျမာင္ကို ဖယ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ Jung Kook က Tae Hyung လက္ေတြကို အတင္းျပန္ဆြဲထားျပန္သည္။