twelve

10.1K 912 77
                                    



Zawgyi

ကုမၸဏီက အလုပ္ေတြ မၿပီးျပတ္လို႔သာ လာရတယ္ စိတ္ကေတာ့ ခ်ာတိတ္ဆီမွာပဲ ေရာက္ေနသည္။

အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ေနခဲ့တာကို စိတ္မခ်ႏိုင္တာျဖစ္သည္။

ကေလးစုတ္က ကုမၸဏီ ကို လိုက္ခဲ့ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပဲ တစ္ဇြတ္ထိုး ေပကပ္ကပ္ႏွင့္ အိမ္မွာပဲ က်န္ခဲ့သည္။

လုပ္စရာ ကိုင္စရာ စာရင္းေတြကို အျမန္ဆံုးစစ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာေတာ့ ညေနသံုးနာရီပင္ ထိုးေနၿပီျဖစ္သည္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အခန္းတံခါးေျပးဖြင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ာတိတ္က အခန္းထဲမွာ ႐ွိမေန။

ရင္ထဲ ဒိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားကာ အေပၚထပ္ေအာက္ထပ္ လသာေဆာင္ေတြပါမက်န္ အကုန္လိုက္႐ွာမိသည္။

မေတြ႔။

ဒီကေလး ဘယ္ေတြ ေလ်ွာက္သြားေနတာလဲ.....

ရင္ထဲမွာ အပူလံုးႀကီး တစ္ခု ေဆာင့္တက္လာသလို ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ရည္က က်ခ်င္လာသည္။

ခ်ာတိတ္ရာ ဘယ္ေတြေရာက္ေနတာလဲ။

တစ္ခန္းဝင္ တစ္ခန္းထြက္ လိုက္ရွာေနရင္းမွ အိတ္ကပ္ထဲမွ ႐ုတ္တရက္ ဖုန္းျမည္သံေၾကာင့္ ကိုင္လိုက္ေတာ့ Hoseok Hyung ျဖစ္ေနသည္။

"Tae Hyung လား....''

"Nae Hyung....''

"Kookie အိမ္မွာ ေရာက္ေနတယ္...မနက္ကတည္းက ဆက္မလို႔ဘဲ မင္းက အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ မအားမွာ ဆိုးလို႔ မဆက္ျဖစ္တာ....အခုက စိတ္ပူေနမွာ စိုးလို႔ ဆက္လိုက္တာ.....''

"Nae Hyung ကြၽန္ေတာ္ အခုလာေခၚလိုက္မယ္.....''

"ေဟ! အခုလား......''

"Nae....လာခဲ့မယ္ Hyung....''

ရင္ထဲမွာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ ကားေသာ့ကို ယူၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ထြက္လိုက္သည္။

အိမ္ကိုေရာက္သြားေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာ စာထိုင္ဖတ္ေနတဲ့ Hoseok Hyung က သူ႔ကို ျမင္ေတာ့ တအံ့တၾသ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

"Tae Hyung ျမန္လွေခ်လား.....''

Tae Hyung တစ္ေယာက္ Hoseok ေျပာတာကို မေျဖဘဲ အေမာကေကာ ျပန္ေမးလိုက္သည္။

Char Tate (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang